Μετά από μία πολύ δυνατή εβδομάδα για την τηλεόραση, περνάμε σε μία σχεδόν αδιάφορη, ειδικά από τα ιδιωτικά κανάλια.
Κυριακή 14/10:
The Day After Tomorrow (2004), του Roland Emmerich. 23:00, ΑΝΤ1, διάρκεια 124'.
Αυτή την πολύ επιτυχημένη ταινία καταστροφής και φαντασίας (ίσως λιγότερης από όσο νομίζουμε) του adrenaline junky Έμεριχ (Γκοτζίλα, Μέρα Ανεξαρτησίας) προτείνει ο ΑΝΤ1 για το βράδυ της Κυριακής (την ίδια ώρα στο Ιντεάλ παίζει το νέο φιλμ του Ζβιάγκιντσεφ, Η ΕΞΟΡΙΑ...).
Frailty (2001), του Bill Paxton. 24:00, MEGA, διάρκεια 100'.
Δευτέρα 15/10:Cop Land (ΑΚΑ Copland) (1997), του James Mangold. 23:00, ΝΕΤ, διάρκεια 104'.
Τρίτη 16/10:
The Royal Tenenbaums (2001), του Wes Anderson. 23:00, ΝΕΤ, διάρκεια 109'.
Τετάρτη 17/10:
Πρωινή Περίπολος (1987), του Νίκου Νικολαΐδη. 23:00, Βουλή, διάρκεια 108'.
In the Gloaming (1997), του Christopher Reeve. 02:15, ALPHA, διάρκεια 67'.
Karakter (1997), του Mike van Diem. 22:10, Βουλή, διάρκεια 120'.
Αυτό το καταπληκτικό ολλανδικό φιλμ το έχει ξαναπροβάλλει η Βουλή και με χαρά βλέπω ότι μετά από αρκετό καιρό το προβάλλει πάλι. Ευκαιρία για εγγραφή, αφού τα δισκάκια που υπάρχουν γι' αυτό το έργο είναι πολύ απλά και ακριβά.
Πέμπτη 18/10:Collateral (2004), του Michael Mann. 21:00, STAR, διάρκεια 120'.
Παρασκευή 19/10:
Au hasard Balthazar (1966), του Robert Bresson. 24:00, ΕΤ1, διάρκεια 95'.
Manhunter (1986), του Michael Mann. 01:45, ALPHA, διάρκεια 119'.
Σάββατο 20/10:
The Hunt for Red October (1990), του John McTiernan. 21:00, STAR, διάρκεια 134'.
La Captive (2000), της Chantal Akerman. 00:30, ΕΤ3, διάρκεια 118'.
10 comments:
Τέλεια εβδομάδα μήπως;
Χαιρετίζουμε με σειρά εμφάνισης: Tenenbaums, Νικολαΐδη, van Diem, Mann και ιδιαίτερα τον Lekter, αλλά πιο πολύ το γαϊδούρι!!!
Το γαϊδούρι τους τρώει όλους λάχανο....:P
Μπαλταζάρ στην τηλεόραση! Εθνική γιορτή!
Τώρα αμα σας πω ότι το γαιδούρι καθόλου δεν μου είχε αρέσει.......
Θα μείνω στο Collateral.
Καλημέρα.
Θα μπορούσε να πρόκειται για μια τέλεια εβδομάδα αν όλες οι ταινιάρες που προβάλλονται είχαν κάποια τύχη ως προς την μεταχείρισή τους. Υπάρχουν εξαιρετικά δισκάκια εκεί έξω, γι' αυτό και δεν ασχολήθηκα με αυτή την εβδομάδα...
Τένενμπαουμ δεν με ψήνουν δα και τόσο πολύ, ένας μέτριος Νικολαΐδης ένα εξαιρετικό ολλανδικό φιλμ, ο Μάικολ Μαν πάντα αριστουργηματικός (κάποια στιγμή θα ήθελα να κάνουμε μια κουβεντούλα για τα φιλμ του σε αξιολογική σειρά, αφού ο Αχιλλάκος μου έχει σπάσει τα νεύρα...) και -Ω- Μπρεσόν! Ε, τι άλλο;
Μάρω μου, απλά δεν γίνεται.
Ξανά.
Οκ.
Ξανά.
Σωτήριον έτος 2000.
Τόπος : Το Παλλάς με τις άθλιες καρέκλες πριν την ολική του επαναφορά.
Αφιέρωμα : Ρομπέρ Μπρεσόν.
Είδα : L' argent
Mouchette
Au hazard Balthazar
Pickpocket.
Και κάτι που τώρα δεν το θυμάμαι.
Είμαι απόλυτα βέβαιη ότι η οπτική του Μπρεσσόν δεν μου άρεσε ούτε τότε ούτε τώρα.
Το γιατί απαιτεί χώρο και χρόνο.
Θα προσπαθήσω.
Πωπωωωωωω....
7 χρόνια χωρίς Μπρεσόν.
Σε λυπάμαι :Ρ
Έβλεπα αφιέρωμα στον Μπρεσόν ακόμη και κρεμασμένος ανάποδα, ασε τις ανέσεις :Ρ
Είδες ταινιάρες, η καρδούλα μου δεν θα άντεχε τόση τελειότητα στην ίδια μέρα.
Προσπάθησε.
Φιλιά.
Πάνο, μια μικρή διόρθωση:
La Capτive της Chantal Akerman και είναι σίγουρα από τις καλύτερες ταινίες της εβδομάδας (ούτε καν πλησιάζει βέβαια το θρυλικό γαϊδούρι...)
Οπωσδήποτε Μπουκάτσα. Ξέρεις πως μου αρέσουν αυτές οι τελείως προσωπικές ταινίες. Από την άλλη δεν θα την πρότεινα ποτέ, καταλαβαίνεις.
Το είδαμε και παραπάνω για τις προσωπικές :p
Ε βέβαια Νάρκισσος
Post a Comment