Μετά από καιρό...
Δευτέρα 10/03:
Spider-Man 2 (2004), του Sam Raimi. 21:00, MEGA, διάρκεια 127’.
Ο Πίτερ Πάρκερ φαντάζει μπροστά στην ψυχολογική του καταστροφή: Δουλειά και σπουδές καταρρέουν, ο Σπάιντι χάνει σε δημοτικότητα και η Μαίρη Τζέην ετοιμάζεται να παντρευτεί κάποιον άλλο. Κάπου εκεί, στην σχέση του με τον παιδικό του έρωτα, βασίζει και το δεύτερο και καλύτερο φιλμ της πολύ καλής αυτής σειράς κόμικ περιπετειών ο Σαμ Ράιμι, πριν το πλαισιώσει με ασταμάτητη δράση, πράγμα που οπωσδήποτε μας εγγυάται ένα ευχάριστο βράδυ Δευτέρας (που πάντοτε όμως είναι τόσο βαρετές τηλεοπτικά). Ωστόσο, κανείς δεν μας βγάζει από το μυαλό την ιδέα πως κάποιος μας δουλεύει, όταν εκεί έξω κυκλοφορεί διπλό δισκάκι με την extended version της ταινίας και extras που δεν τελειώνουν ποτέ, στα 9 και κάτι ευρώ...
Mission: Impossible II (2000), του John Woo. 21:00, STAR, διάρκεια 123’.
Spider-Man 2 (2004), του Sam Raimi. 21:00, MEGA, διάρκεια 127’.
Ο Πίτερ Πάρκερ φαντάζει μπροστά στην ψυχολογική του καταστροφή: Δουλειά και σπουδές καταρρέουν, ο Σπάιντι χάνει σε δημοτικότητα και η Μαίρη Τζέην ετοιμάζεται να παντρευτεί κάποιον άλλο. Κάπου εκεί, στην σχέση του με τον παιδικό του έρωτα, βασίζει και το δεύτερο και καλύτερο φιλμ της πολύ καλής αυτής σειράς κόμικ περιπετειών ο Σαμ Ράιμι, πριν το πλαισιώσει με ασταμάτητη δράση, πράγμα που οπωσδήποτε μας εγγυάται ένα ευχάριστο βράδυ Δευτέρας (που πάντοτε όμως είναι τόσο βαρετές τηλεοπτικά). Ωστόσο, κανείς δεν μας βγάζει από το μυαλό την ιδέα πως κάποιος μας δουλεύει, όταν εκεί έξω κυκλοφορεί διπλό δισκάκι με την extended version της ταινίας και extras που δεν τελειώνουν ποτέ, στα 9 και κάτι ευρώ...
Mission: Impossible II (2000), του John Woo. 21:00, STAR, διάρκεια 123’.
Όταν ο Τζον Γου το είχε ήδη χάσει και δημιουργούσε το μελανό σημείο στην σειρά δράσης που άρχισε με εξαιρετικό τρόπο ο Μπράιαν Ντε Πάλμα... Τρέξιμο και εκρήξεις σε σημείο αηδίας και μετά το μισάωρο (όπου και το παιδαριώδες σενάριο έχει ξετυλιχτεί) αφόρητη βαρεμάρα. Πραγματικά.
Ό,τι κι αν γράψω για αυτό το αριστούργημα (ίσως την καλύτερη αστυνομική ταινία εδώ και 20 τουλάχιστον χρόνια) μετά το κείμενο του φίλου Ηλία, θα είναι αστείο. Απλώς ξεχνάτε την εγγραφή, αφού με 7 ευρώ έχετε ένα διπλό ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ DVD.
Τρίτη 11/03:
Vale Abraão (Abraham's Valley ) (1993), του Manoel de Oliveira. 00:30, ΕΤ3, διάρκεια 180’.
Εκεί ακριβώς που οι αργοί ρυθμοί από γοητευτικοί αρχίζουν να γίνονται κουραστικοί, εξυπηρετώντας ένα σενάριο αρκετά αδιάφορο και καθόλου πρωτότυπο, έρχονται να προστεθούν και τα 180 λεπτά της ταινίας και η Κοιλάδα του Αβραάμ, αν και μάλλον το πιο χαρακτηριστικό φιλμ του γερο-Ολιβέιρα, πέφτει στον τηλεοπτικό βούρκο. Όσοι αντέχετε... εγώ όχι.
Τετάρτη 12/03:
Il Cuore altrove (2003), του Pupi Avati. 02:15, ALTER, διάρκεια 107’.
Το Άλτερ συνεχίζει να εκπλήσσει ευχάριστα με τις προβολές της φιλμογραφίας του Πούπι Αβάτι, όμως εδώ είμαστε πραγματικά μπροστά στην χειρότερη ταινία της καριέρας του, ένα μονοδιάστατο υβρίδιο κωμωδίας και δράματος που δεν κερδίζει ούτε δευτερόλεπτο τον θεατή, λειτουργώντας (παρά την εμπειρία του δημιουργού του) απολύτως α-κινηματογραφικά.
Πέμπτη 13/03:
Basic Instinct (1992), του Paul Verhoeven. 00:00, MEGA, διάρκεια 127’.
Και καθώς όλοι θα έχουν δει αυτό το γοητευτικό ερωτικό παιχνίδι ανάμεσα στον αστυνομικό Ντάγκλας, την ύποπτη για σειρά δολοφονιών Στόουν αλλά και το σασπένς εκ των αμφιβολιών όπως επιβάλλει κάθε θρίλερ που σέβεται τον εαυτό του, απλώς θα θυμίσω ότι κάπου εκεί έξω θα βρούμε διπλό special edition με 6 και κάτι ευρώ. Ε;
Παρασκευή 14/03:
Επειδή προσωπικά βαριέμαι να δω μια ταινία όπως ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή (Chelovek s kino-apparatom (The Man with a Movie Camera) (1929)), την προβολή που διάλεξε η ΕΤ1 στις 00:05 (διάρκεια 68’), θα προτιμήσω το ΞΕΚΑΡΔΙΣΤΙΚΟ The Emperor's New Groove (2000), του Mark Dindal (ΝΕΤ, 22:00), το πιο ανυπόφορα αστείο καρτούν εδώ και χρόνια. Χαρακτήρες και χιούμορ στα όρια της αναρχίας, ατάκες δουλεμένες λες και από μαέστρο της διαλογικής κωμωδίας, ένα από τα τελευταία φιλμ κινουμένων σχεδίων με ήρωες ζωγραφισμένους στις δύο διαστάσεις και έναν κεντρικό ήρωα –λαμόφατσα- πραγματικό αντικείμενο λατρείας, τα στούντιο της Disney έκαναν το θαύμα τους, λίγο πριν την απόλυτη επικράτηση του τρισδιάστατου. Και καθώς τα δισκάκια της Disney παραμένουν πάντα σε πολύ υψηλές τιμές, η προβολή είναι must.
Σάββατο 15/03:
Frantic (1988), του Roman Polanski. 22:30, STAR, διάρκεια 115’.
Το σενάριο θέλει τον Χάρισον Φορντ (πριν γίνει και τελείως γελοίος) να ψάχνει την γυναίκα του στο Παρίσι (όπα), όταν αυτή εξαφανίστηκε από το ξενοδοχείο που έμεναν μαζί. Σας λέω ότι το Παρίσι στην ταινία χρησιμοποιείται με τρόπο τέτοιο ώστε να εξυπηρετεί το αλά Χίτσκοκ σασπένς που εκ των πραγμάτων προσφέρει η βασική σεναριακή ιδέα. Όλα καλά ως εδώ. Τώρα σας λέω και ότι την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο αγαπητός κύριος Πολάνσκι (χεστήκαμε θα μου πείτε, το ήξερε και η θειά μου) και το φιλμ αυτόματα απογειώνεται. Απουσία ενός καλού δίσκου για το έργο, η προβολή του στο αγαπημένο μας κανάλι είναι βάλσαμο.
The People vs. Larry Flynt (1996), του Milos Forman. 00:00, MEGA, διάρκεια 129’.
Αυτή η βιογραφία (με αρκετά κωμικά στοιχεία) του Μίλος Φόρμαν είναι (όντας πιστή στο πρόσωπο που σκιαγραφεί) μια κατά μέτωπο επίθεση στις υποκριτικά αναχρονιστικές και εν τέλει φασιστικής αντιμετώπισης αντιλήψεις που δημιούργησαν (όπως και σε τόσους άλλους) έναν σωρό προβλήματα στον εκδότη του Hustler, ο οποίος φλέρταρε ακόμη και με το να γίνει θύμα δολοφονίας. Δισκάκι περιοχής 2 και Collector’s Edition με αρκετά πρόσθετα πραγματάκια με 10 ευρώ, για όποιον ενδιαφέρεται.
The Cranes Are Flying (Letyat zhuravli) (1957), του Mikhail Kalatozov. 00:30, ΕΤ3, διάρκεια 94’.
Αυτή η βραβευβένη με Χρυσό Φοίνικα ταινία, τουλάχιστον επιβεβαιώνει την εξωπραγματική ικανότητα των Ρώσων δημιουργών να στήνουν ιστορίες ερωτικές, σχεδόν αυστηρά σε πολιτικό background και να καταφέρνουν να παραμείνουν πιστοί σε αυτές, στον λυρισμό που τις διαποτίζουν, στις εκπληκτικά φωτογραφημένες εικόνες και στις βαθιά φυσικές ανθρώπινες ερμηνείες που εισπράττουν (δημιουργώντας μια ολόκληρη σχολή). Όπως για τόσα άλλα, έτσι και για τούτο εδώ το αριστουργηματικό φιλμ, η Criterion Collection έχει κυκλοφορήσει ένα δισκάκι με την πλήρως uncut έκδοση του, σε transfer που βγάζει μάτια και με δύο τρία συνοδευτικά ανάλογα του κύρους της.
Τρίτη 11/03:
Vale Abraão (Abraham's Valley ) (1993), του Manoel de Oliveira. 00:30, ΕΤ3, διάρκεια 180’.
Εκεί ακριβώς που οι αργοί ρυθμοί από γοητευτικοί αρχίζουν να γίνονται κουραστικοί, εξυπηρετώντας ένα σενάριο αρκετά αδιάφορο και καθόλου πρωτότυπο, έρχονται να προστεθούν και τα 180 λεπτά της ταινίας και η Κοιλάδα του Αβραάμ, αν και μάλλον το πιο χαρακτηριστικό φιλμ του γερο-Ολιβέιρα, πέφτει στον τηλεοπτικό βούρκο. Όσοι αντέχετε... εγώ όχι.
Τετάρτη 12/03:
Il Cuore altrove (2003), του Pupi Avati. 02:15, ALTER, διάρκεια 107’.
Το Άλτερ συνεχίζει να εκπλήσσει ευχάριστα με τις προβολές της φιλμογραφίας του Πούπι Αβάτι, όμως εδώ είμαστε πραγματικά μπροστά στην χειρότερη ταινία της καριέρας του, ένα μονοδιάστατο υβρίδιο κωμωδίας και δράματος που δεν κερδίζει ούτε δευτερόλεπτο τον θεατή, λειτουργώντας (παρά την εμπειρία του δημιουργού του) απολύτως α-κινηματογραφικά.
Πέμπτη 13/03:
Basic Instinct (1992), του Paul Verhoeven. 00:00, MEGA, διάρκεια 127’.
Και καθώς όλοι θα έχουν δει αυτό το γοητευτικό ερωτικό παιχνίδι ανάμεσα στον αστυνομικό Ντάγκλας, την ύποπτη για σειρά δολοφονιών Στόουν αλλά και το σασπένς εκ των αμφιβολιών όπως επιβάλλει κάθε θρίλερ που σέβεται τον εαυτό του, απλώς θα θυμίσω ότι κάπου εκεί έξω θα βρούμε διπλό special edition με 6 και κάτι ευρώ. Ε;
Παρασκευή 14/03:
Επειδή προσωπικά βαριέμαι να δω μια ταινία όπως ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή (Chelovek s kino-apparatom (The Man with a Movie Camera) (1929)), την προβολή που διάλεξε η ΕΤ1 στις 00:05 (διάρκεια 68’), θα προτιμήσω το ΞΕΚΑΡΔΙΣΤΙΚΟ The Emperor's New Groove (2000), του Mark Dindal (ΝΕΤ, 22:00), το πιο ανυπόφορα αστείο καρτούν εδώ και χρόνια. Χαρακτήρες και χιούμορ στα όρια της αναρχίας, ατάκες δουλεμένες λες και από μαέστρο της διαλογικής κωμωδίας, ένα από τα τελευταία φιλμ κινουμένων σχεδίων με ήρωες ζωγραφισμένους στις δύο διαστάσεις και έναν κεντρικό ήρωα –λαμόφατσα- πραγματικό αντικείμενο λατρείας, τα στούντιο της Disney έκαναν το θαύμα τους, λίγο πριν την απόλυτη επικράτηση του τρισδιάστατου. Και καθώς τα δισκάκια της Disney παραμένουν πάντα σε πολύ υψηλές τιμές, η προβολή είναι must.
Σάββατο 15/03:
Frantic (1988), του Roman Polanski. 22:30, STAR, διάρκεια 115’.
Το σενάριο θέλει τον Χάρισον Φορντ (πριν γίνει και τελείως γελοίος) να ψάχνει την γυναίκα του στο Παρίσι (όπα), όταν αυτή εξαφανίστηκε από το ξενοδοχείο που έμεναν μαζί. Σας λέω ότι το Παρίσι στην ταινία χρησιμοποιείται με τρόπο τέτοιο ώστε να εξυπηρετεί το αλά Χίτσκοκ σασπένς που εκ των πραγμάτων προσφέρει η βασική σεναριακή ιδέα. Όλα καλά ως εδώ. Τώρα σας λέω και ότι την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο αγαπητός κύριος Πολάνσκι (χεστήκαμε θα μου πείτε, το ήξερε και η θειά μου) και το φιλμ αυτόματα απογειώνεται. Απουσία ενός καλού δίσκου για το έργο, η προβολή του στο αγαπημένο μας κανάλι είναι βάλσαμο.
The People vs. Larry Flynt (1996), του Milos Forman. 00:00, MEGA, διάρκεια 129’.
Αυτή η βιογραφία (με αρκετά κωμικά στοιχεία) του Μίλος Φόρμαν είναι (όντας πιστή στο πρόσωπο που σκιαγραφεί) μια κατά μέτωπο επίθεση στις υποκριτικά αναχρονιστικές και εν τέλει φασιστικής αντιμετώπισης αντιλήψεις που δημιούργησαν (όπως και σε τόσους άλλους) έναν σωρό προβλήματα στον εκδότη του Hustler, ο οποίος φλέρταρε ακόμη και με το να γίνει θύμα δολοφονίας. Δισκάκι περιοχής 2 και Collector’s Edition με αρκετά πρόσθετα πραγματάκια με 10 ευρώ, για όποιον ενδιαφέρεται.
The Cranes Are Flying (Letyat zhuravli) (1957), του Mikhail Kalatozov. 00:30, ΕΤ3, διάρκεια 94’.
Αυτή η βραβευβένη με Χρυσό Φοίνικα ταινία, τουλάχιστον επιβεβαιώνει την εξωπραγματική ικανότητα των Ρώσων δημιουργών να στήνουν ιστορίες ερωτικές, σχεδόν αυστηρά σε πολιτικό background και να καταφέρνουν να παραμείνουν πιστοί σε αυτές, στον λυρισμό που τις διαποτίζουν, στις εκπληκτικά φωτογραφημένες εικόνες και στις βαθιά φυσικές ανθρώπινες ερμηνείες που εισπράττουν (δημιουργώντας μια ολόκληρη σχολή). Όπως για τόσα άλλα, έτσι και για τούτο εδώ το αριστουργηματικό φιλμ, η Criterion Collection έχει κυκλοφορήσει ένα δισκάκι με την πλήρως uncut έκδοση του, σε transfer που βγάζει μάτια και με δύο τρία συνοδευτικά ανάλογα του κύρους της.
Τα λέμε.
6 comments:
Είσαι πολύ φοβερούλης που έγραψες για τιβί και πολύ σ' ευχαριστώ.
Φυσικά το παραπάνω είναι ένα ψέμμα, αφού δεν πήρες μυρωδιά - στο γράφω και αλλού αλλά κωφεύεις - ότι το M.I.2 είναι μια γαμηστερή action διασκευή του Notorious και επιβάλλεται σε κάθε σινεφίλ της καλίμπρας σου να αρέσει.
Επίσης, σοβαρά όμως, σ' ευχαριστώ πολύ για την τιμητική αναφορά.
Κι αύριο θέλω
Ηλία τρισμέγιστε, αν ξανακάνεις τόσο καιρό να γράψεις στο μπλογκ σου σ'γάμησ'.
Μούφα τρελή το Μ.Ι.2, άξιον μάι ας, προτιμώ τη δράση του γκοτζίλα.
Τέλος, για το κείμενό σου στο Ηeat τα έχουμε ξαναπεί. Μάλλον το καλύτερο που διάβασα στο μπλογκ σου.
Ζούμπι (χρόνια πολλά ρε αγόρι),
θα έχει και αύριο.
Να 'σαι καλά μαν :)
Welcome back man. Μαζί σου για τη φούσκα ονόματι MI2 που κατέστρεψε το franchise.
Malakismenoi spammers.
Post a Comment