Τηλεόραση 23/08 - 29/08-2009

Κυριακή 23/08

Captain’s Corelli’s Mandolin (2001), του John Madden. ΑΝΤ1, 21:00, διάρκεια 125’.
Από τη διάσημη νουβέλα του Λουίς Ντε Μπερνιέρ και τον έρωτα μιας Κεφαλονίτισσας για έναν Ιταλό των κατοχικών δυνάμεων εμπνεύστηκε αυτή την κινηματογραφική μεταφορά ο Τζον Μάντεν και μας έδωσε αυτό το σχετικά συμπαθές (αν και αδιάφορο) καρτ-ποστάλ δράμα που αν είναι ευχάριστο είναι γιατί δεν εμβαθύνει στην προβληματική συνύπαρξη των εμπλεκόμενων λαών, τον κοινωνικό αντίκτυπο που έχει αυτή η ερωτική ιστορία, ούτε επιχειρεί μια ηθογραφία που δεδομένης της κουλτούρας που αφορά, θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Ακριβώς για τους ίδιους λόγους φυσικά, δεν έχει κανένα κινηματογραφικό ενδιαφέρον.
Βαθμολογία: * *

Il Caimano (2006), του Nanni Moretti. ΕΤ1, 21:05, διάρκεια 112’.
Θα ήθελε να είναι πολύ πιο αιχμηρή και πνευματώδης η σάτιρά του ο Νάνι Μορέτι, ωστόσο ο ίδιος έχει κινηματογραφικά γεράσει όπως ο ήρωας της ταινίας του (παρηκμασμένος κινηματογραφικός παραγωγός που επιχειρεί να χρηματοδοτήσει μια πολιτική ταινία με βέλη εναντίον του Μπερλουσκόνι) και τα ψευτοαριστερά πειράγματα στον ούτως ή άλλως γελοίο Ιταλό πρωθυπουργό μοιάζουν με σαλαμάκι νηπιαγωγείου (σ.α. ;;;).
Βαθμολογία: *

Accattone (1961), του Pier Paolo Pasolini. Βουλή, 22:30, διάρκεια 120’.
Από την πρώτη του ταινία ο Πιερ Πάολο Παζολίνι καταφέρνει να δώσει στον ιταλικό ρεαλισμό του σινεμά της εποχής μια νότα ποιητική, με την δομή του όμως να παραμένει αφοσιωμένη στη ρεαλιστική απεικόνιση της ζωής του Ακατόνε, ενός προαγωγού στη Ρώμη που ζει εκπορνεύοντας τη σύντροφό του. Η κατρακύλα του αρχίζει όταν εκείνη συλλαμβάνεται και ο ίδιος πρέπει να βρει μια δουλειά αληθινή για να ζήσει, κάτι που ποτέ στη ζωή του δεν είχε κάνει, επιστρέφοντας αναγκαστικά στην παρανομία.
Βαθμολογία: * * * *


Δευτέρα 24/08

Patriot Games (1992), του Phillip Noyce. STAR, 22:00, διάρκεια 117’.
Αν καταφέρει κανείς να κλείσει τα μάτια μπροστά σε αυτό το εξώφθαλμα τρομολάγνο και ιδεολογικά επικίνδυνο φιλμ, θα κρατήσει στο μυαλό του μια εντυπωσιακή και συνεχή δράση, σφιχτοδεμένη και με σωστό timing. Η δουλειά του Νόις στο φιλμ ήταν η καλύτερη δυνατή ώστε να μην εκτεθεί από το σενάριο που του έπεσε στα χέρια (βιβλίο του Τομ Κλάνσι βλέπετε...), όπου πρώην πράκτορας της CIA απειλείται από τον IRA και επιστρέφει στην ενεργό δράση.
Βαθμολογία: * *

Rampage (1988), του William Friedkin. ΕΤ3, 00:30, διάρκεια 97’.
Εκτός από το παρασκηνιακό ενδιαφέρον του φιλμ του Γουίλιαμ Φρίντκιν, αφού αντιμετώπισε φοβερό πρόβλημα με την αμερικανική διανομή και γνώρισε δυο ακόμη εκδοχές στο μοντάζ, ενδιαφέρον υπάρχει και αμιγώς κινηματογραφικό. Η αληθινή ιστορία του θανατοποινίτη που κατηγορήθηκε για πολλαπλές δολοφονίες και μια απίστευτα αρρωστημένη του συνήθεια (να πίνει το αίμα των θυμάτων του) βρίσκειτον Φρίντικ αφενός σε φόρμα και αφετέρου με μεγάλη όρεξη. Μας παραδίδει λοιπόν ένα δυνατό θρίλερ αλλά και ένα πρώτης τάξεως δράμα που και προβληματισμούς έχει (η κοινωνιολογική προσέγγιση της θανατικής ποινής είναι πολύ προσεκτική και απασχολεί μεγάλο μέρος του φιλμ) και πολιτικές αιχμές αποτολμά (κυρίως κατά του συστήματος δικαιοσύνης).
Βαθμολογία: * * *


Τρίτη 25/08

Στα Μικροκύματα της Βουλής (23:00, διάρκεια 60’) θα προβληθούν οι ταινίες: Χθες το Απόγευμα της Ελισάβετ Χρονοπούλου και Skipper – Straad της Ειρήνης Βαχλιώτη.


Τετάρτη 26/08

Dolls (2002), του Takeshi Kitano. Βουλή, 23:00, διάρκεια 113’.
Εμπνευσμένος από το παραδοσιακό ιαπωνικό κουκλοθέατρο, ο Τακέσι Κιτάνο βρίσκει μια από της καλύτερες στιγμές του εδώ και χρόνια, σε αυτό το δράμα που αφηγείται με τρόπο παραμυθένιο τρεις ιστορίες που μοιάζουν τελείως ρεαλιστικές (κι ας μην είναι). Ένα ζεγάρι δεμένο με μια κόκκινη κλωστή και ψάχνει την χαμένη του αγάπη, ένας γέρος γιακούζα μετά από μια συνάντηση με μια παλιά του αγαπημένη αναπολεί τον έρωτα των εφηβικών του χρόνων, μια τραγουδίστρια της ποπ παραμορφώνεται σε ένα ατύχημα και κρατά το πρόσωπό της κρυμμένο μέσα σε επιδέσμους. Σπουδαίο το δράμα, σπουδαία και η σημειολογική επιλογή του Κιτάνο να γυρίσει το φιλμ με ερμηνείες που παραπέμπουν σε ανθρώπινες μαριονέτες, μια πραγματική απόλαυση του απωανατολικού σινεμά.
Βαθμολογία: * * * *

Bullitt (1968), του Peter Yates. STAR, 02:45, διάρκεια 108’.
Φυσικά και θα γράφαμε ένα σωρό πράγματα για αυτό το πολύ σπουδαίο αστυνομικό φιλμ (που μάλλον υπήρξε σημείο αναφοράς του είδους), αλλά η ώρα προβολής του μας αναγκάζει να το προσπεράσουμε.

Le affinità elettive (1978), του Gianni Amico. Alter, 04:15, διάρκεια 170’.
Δεν έχουμε δει το φιλμ, αλλά ο τρόπος αντιμετώπισής του και η ώρα προβολής του είναι απολύτως ενδεικτικά της τηλεοπτικής νοοτροπίας και κουλτούρας. Να τους χαιρόμαστε.


Πέμπτη 27/08

School for Scoundrels (2006), του Todd Phillips. STAR, 22:00, διάρκεια 99’.
Υπό άλλες συνθήκες μπορεί να προσπερνούσαμε αυτή την μικρή κωμωδία, ωστόσο το φετινό αριστουργηματικό Hangover του Τοντ Φίλιπς μας κάνει να ξαναδούμε όλη την φιλμογραφία του με άλλο μάτι. Μόνιμα ντροπαλός νεός ερωτεύεται μια κοπέλα και προκειμένου να καταφέρει να την κερδίσει παίρνει μαθήματα από εξπέρ του είδους ώστε να ξεπεράσει τις ντροπές του και να μπορέσει να κάνει την κίνησή του. Αντί όμως να λύσει το πρόβλημά του, δημιουργεί έναν ακόμη πονοκέφαλο αφού την κοπέλα φαίνεται να γουστάρει και ο εξπέρ που εμπιστεύτηκε. Φοβερός και τρομερός ο Μπίλι Μπομπ Θόρντον στην ερμηνεία του και μερικές πραγματικά αστείες στιγμές σε μια προβολή του STAR που αξίζει... συγχαρητήρια!
Βαθμολογία: * * *


Παρασκευή 28/08

A Face in the Crowd (1957), του Elia Kazan. Βουλή, 22:30, διάρκεια 109’.
Τολμηρό (τουλάχιστον στην εποχή του) φιλμ του Καζάν που μέσω της ιστορίας ενός μέσου αμερικανού πολίτη που από το πουθενά γίνεται αστέρι των ΜΜΕ απλώς με τη βοήθεια μιας παραγωγού του ραδιοφώνου. Εύστοχο και επίκαιρο, ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο και τόσο ενοχλητικό (όχι για εμάς φυσικά...).
Βαθμολογία: * * *

Before Night Falls (2000), του Julian Schnabel. ΕΤ1, 24:00, διάρκεια 129’.
Πριν καταπιαστεί απολύτως επιτυχημένα με το «Σκάφανδρο και η Πεταλούδα», ο Τζούλιαν Σνέημπελ επιχείρησε μια λίγο «πειραγμένη» δραματική αφήγηση της ιστορίας του Κουβανού ποιητή Ρεϊνάλντο Αρένας. Ο ίδιος, ομοφυλόφιλος και συνεπώς κυνηγημένος δεινά από το καθεστώς της χώρας του, εξέδιδε τα ποιήματά του στην Γαλλία, όπου και βραβεύονταν συστηματικά. Θέλοντας να μιλήσει για τις χιλιάδες ανθρώπινες ιστορίες που εφάπτονται σε αυτή του Αρένας, τραβήχτηκε ελαφρώς από την ξεκάθαρη βιογραφία επιλέγοντας ένα δράμα στηριζόμενο περισσότερο στην μυθοπλασία. Σπουδαία ερμηνεία (και τεράστιος αρωγός στην καλλιτεχνική επιτυχία του φιλμ) από τον Χαβιέρ Μπαρδέμ που τον έβαλε για τα καλά στον κινηματογραφικό χάρτη.
Βαθμολογία: * * *


Σάββατο 29/08

America, America (1963), του Elia Kazan. Βουλή, 21:00, διάρκεια 168’.
(σ.α. Στα τέλη του 19ου αιώνα ένας νεαρός Έλληνας της Μ. Ασίας ονειρεύεται την Αμερική, την ώρα που ο ίδιος και οι συγγενείς του βιώνουν την καταπίεση και τον καθημερινό εξευτελισμό από τους Τούρκους που έχουν κατακτήσει πλέον την περιοχή. Τουλάχιστον 5 αστεράκια για μια απ' τις σημαντικότερες, αν όχι την σημαντικότερη, ταινία του Kazan, ο οποίος στην πιο φάλτσα νότα της φιλμογραφίας του υπερκερνά στουντιακούς συμβιβασμούς εκμεταλλευόμενος την γονιδιακή/πολιτιστική του κληρονομιά και παραδίδει ένα σπάνιας ομορφιάς ποιητικό φιλμ. Εμπνευσμένο απ' την πραγματική ιστορία του Σταύρου Τοπούζογλου, που δημιουργώντας την δική του Οδύσσεια εξασφάλισε στους απογόνους του -ένας εκ των οποίων και ο σκηνοθέτης- ένα καλύτερο αύριο στην σύγχρονη Γη της Επαγγελίας.)

Matchstick Men (2003), του Ridley Scott. STAR, 23:00, διάρκεια 107’.
Περισσότερο σαν αξιοπερίεργο στην φιλμογραφία του Σκοτ αξίζει να το παρακολουθήσετε καθώς κατά τ’ άλλα δεν πρόκειται για τίποτα παραπάνω από μια συμπαθή... βλακειούλα όπου ορκισμένος αλλά και νευρωτικός απατεώνας αλλάζει άρδην συνήθειες με την εμφάνιση της έφηβης κόρης του (της οποίας την ύπαρξη αγνοούσε) στη ζωή του. Δεν τα πάει και άσχημα με τους χαρακτήρες του και κουμαντάρει το συναισθηματικό κομμάτι σαν ανάλαφρη κωμωδία, όπως μάλλον έπρεπε να κάνει, ωστόσο το φιλμ δεν ανεβαίνει σκαλοπάτι (και δεν είναι να πεις ότι μένει στο... πλατύσκαλο, αλλά διστάζει να κάνει το πρώτο βήμα κιόλας) και τελικά το καλύτερο που μένει από αυτό είναι ότι ο Κέητζ επιτέλους δεν ήταν αντιπαθητικός και ο Ρόκγουελ είναι COOL. Όχι και πολλά πράγματα, ε;
Βαθμολογία: * *

Misery (1990), του Rob Reiner. Alpha, 23:00, διάρκεια 120’.
Ενοχλητικά υπερεκτιμημένο (αλλά φυσικά καθόλου κακό) φιλμ του Ράινερ από το ομώνυμο μπεστ σέλλερ του Στίβεν Κινγκ, στο οποίο μια γυναίκα με εμφανή ψυχολογικά προβλήματα από την κοινωνική της απομόνωση κρατάει με το ζόρι στο σπίτι της τον αγαπημένο της συγγραφέα, ασκώντας βία και απειλώντας για πολύ χειρότερα αν ο ίδιος δεν συνεχίσει να γράφει τα αγαπημένα της αισθηματικά βιβλία. Η Κάθι Μπέητς ήταν όντως σπουδαία στην τελείως αβανταδόρικη όμως περσόνα που υποδυόταν και έτσι βρέθηκε με το αγαλματάκι του θείου Όσκαρ στα χέρια.
Βαθμολογία: * * *

5x2 (2004), του Francois Ozon. ΕΤ1, 24:00, διάρκεια 90’.
Όταν ο Μάριον και η Ζιλ χωρίζουν, αναπόφευκτα το παρελθόν χτυπάει την πόρτα του μυαλού μέσω των αναμνήσεων και ο Φρανσουά Οζόν (στο μοναδικό καλό φιλμ της καριέρας του) στήνει την αφήγησή του ανάποδα ταξιδεύοντάς μας στο χρονικό της σχέσης αυτής, από το τέλος ως την αρχή. Ένα συγκλονιστικό αριστούργημα, μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς της (2004), το έργο ζωής αυτό του Οζόν επιλέγει σχεδόν σοφά πέντε σκηνές από την ζωή του ζευγαριού, μας φέρνει αντιμέτωπους με την βαθιά πεσιμιστική ανθρώπινη φύση και στα μούτρα του θεατή πετά την πορεία, που όσο εκατό ευτυχείς καταλήξεις (και ποια "κατάληξη" είναι ευτυχής άλλωστε;) δεν αξίζει. Εξαιρετικές ερμηνείες από την Βαλέρια Μπρούνι Τεντέσκι και τον Στέφαν Φρέις, οπωσδήποτε η προβολή της εβδομάδας.
Βαθμολογία: * * * *

B. Monkey (1998), του Michael Radford. ET3, 00:30, διάρκεια 90’.
Ο Ράντφορντ του έξοχου μελοδράματος “Il Postino” καταπιάστηκε λίγο αργότερα με αυτό το στιλιζαρισμένο και ευχάριστο φιλμάκι με την Άσια Αρτζέντο (στα πολύ σημαντικά προτερήματα της ταινίας). Το 5x2 που προβάλλεται την ίδια όμως ώρα, καθιστά το φιλμ αυτό βροντερό αουτσάιντερ για προβολή.
Βαθμολογία: * * *

* * * * *

Το κείμενο αποτελεί αναδημοσίευση από το www.cinemart.gr