Τηλεόραση 21/06 - 27/06/2007

Έχει πραγματάκια κι αυτή η εβδομάδα. Όχι πολλά βέβαια.

Πάμε να δούμε.

Σάββατο 23/06:

Swimming Upstream (2003), του Russell Mulcahy. 22:00, ΕΤ3, διάρκεια 114’.
Σιγά την ταινία και σιγά και το DVD για 14 δολλάρια, οπότε από την ΕΤ3 θα γράψουμε το φιλμ του Μάλκαχι για την ιστορία του πρωταθλητή κολύμβησης, Αυστραλού Τόνι Φίγκλτον, που κόντρα σε όλους και όλα κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του.

The Quiet Duel (Shizukanaru ketto) (1949), του Akira Kurosawa. 22:00, Βουλή, διάρκεια 95’.
Είναι προφανές τι θα επιλέξουμε για εγγραφή το βράδυ του Σαββάτου ή εμένα μου φαίνεται; Εγώ θα πάω με το ουμανιστικό σινεμά του πρώιμου (εδώ) Κουροσάουα, που απογειώνει μιαα, έτσι κι αλλιώς, έξοχη σεναριακή ιδέα: Ένας γιατρός κολλάει σύφιλη προσπαθώντας να βοηθήσει έναν τραυματισμένο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιστρέφοντας, κρατάει μυστική την αρρώστια του και προσπαθεί να ζήσει φυσιολογικά. Όταν όμως θα συναντήσει τον άνθρωπο που τον κόλλησε, ο Κουροσάουα θα βρει ευκαιρία να μας ξεδιπλώσει ένα σινεμά χωρίς προηγούμενο, που θα συνεχιστεί με τα αναρίθμητα αριστουργήματά του.
Βλέπω ότι υπάρχει ένα πολύ δυνατό R1 DVD της ταινίας με καλά extras και σχετικά καλή τιμή (11 δολλάρια), αλλά δεν το έχω δει για να σας πω για την εικόνα και τον ήχο του. Το πήρα ήδη πάντως. Για τους λιγότερο τολμηρούς, ας ελπίσουμε πως η Βουλή θα έχει μια καλή κόπια.

Total Recall (1990), του Paul Verhoeven. 22:30, STAR, διάρκεια 107’.
Απλώς υπάρχει. Καρακάλτ. R1 Special Edition με τρελά έξτρα και τιμή –το αφεντικό τρελάθηκε- 5 δολλάρια.

Κυριακή 24/06:

Να με συμπαθάτε, αλλά σιχαίνομαι το The Piano (1993), της Jane Campion (20:45, ΕΤ1, διάρκεια 115’). Όσοι δεν συμφωνούν μπορούν να δώσουν μόλις 25 ευρώ (ευκαιρία) για το αγγλικό ή το γαλλικό (πολύ καλό κατά τ’ άλλα) special edition του. Όσα θα έδιναν για την 6πλή συλλογή του Γιοντορόφσκι δηλαδή.

Δευτέρα 25/06:

The Way of the Gun (2000), του Christopher McQuarrie. 03:15, STAR, διάρκεια 119’ (χωρίς διαφημίσεις).
Καταντάει αηδία...
Βρίσκω εξαιρετικό να υπάρχουν τόσο καλές ταινίες εκείνη την ώρα (και μάλιστα Δευτέρα!), αρκεί να υπάρχουν ΚΑΙ σε κάποια πιο νορμάλ, πράγμα που αγνοούν οι ξενύχτηδες νταλκαδιάρηδες του σταθμού.

Τρίτη 26/06:

Κλαις; (2003), του Αλέξανδρου Βούλγαρη. 21:00, ΕΤ1, διάρκεια 100’.
Είπαμε να γράφουμε καμία, έστω και μέτρια, ελληνική ταινία εδώ κι εκεί. Αυτή την εβδομάδα θα το κάνουμε με το «Κλαις;» του Βούλγαρη, ένα φιλμ που αφήνει πολλές υποσχέσεις για τον δημιουργό του, που εν μέρει είδαμε να πραγματοποιούνται φέτος με το Ροζ. Ωραίοι διάλογοι, γραμμένοι απ’ τον ίδιο, ενδιαφέρουσα ματιά πάνω στις σχέσεις των ηρώων του και δουλεμένα επιμέρους στοιχεία.

Casino (1995), του Martin Scorsese. 22:00, ΝΕΤ, διάρκεια 164’.
Από τις καλύτερες ταινίες του Σκορσέζε και από τα πιο γρήγορα τρίωρα ever σήμερα το βράδυ από τη ΝΕΤ. Χωρίς να μας απασχολεί η αρχική εντύπωση πως τα Καλά Παιδιά δεν χρειάζονταν μια επανάληψη με απόπειρα ρετουσαρίσματος, παρακολουθούμε αυτή την ταινιάρα με Ντε Νίρο για πλάκα καταπληκτικό, Τζο Πέσι πάντα απόλαυση και Σάρον Στόουν εξαιρετική και τόσο, μα τόσο, όμορφη. Αλλά, ΟΚ, έχετε δει τι τσιμπάτε με 8 μπακς; Διπλό αμερικανικό DVD με τρελά extras, deleted scenes, πολλά ντοκυμαντέρ, άψογο transfer και δύο τρίχες από τα φρύδια του Μάρτιν για τους πρώτους 130000.

Τετάρτη 27/06:

Enemy of the State (1998), του Tony Scott. 22:00, ΝΕΤ, διάρκεια 126’.
That’s what I call FUN! Μα τι άλλο θέλετε; Δικηγόρος (ένα) κάνει το λάθος να μην πετάξει ένα στοιχείο που χωρίς να ξέρει κατέχει (δύο) και ενοχοποιεί υψηλά ιστάμενο πρόσωπο (τρία) μπλεγμένο σε δολοφονία (τέσσερα) πολιτικών προεκτάσεων (πέντε). Ξαφνικά βρίσκεται κυνηγημένος από ολόκληρη μυστική υπηρεσία (έξι), που καταστρέφει τη ζωή του, προσωπική και επαγγελματική (εφτά) και ο κακομοίρης ο Γουίλ Σμιθ τρέχει περισσότερο κι από χάμστερ σε ρόδα για ολόκληρη την ταινία (οκτώ). Μαζί του οι Gene Hackman (εννιά), Barry Pepper (δέκα), Jon Voight (έντεκα). Ο Τόνι Σκοτ το παραγαμάει αλλά ακριβώς μέχρι τα όριά σου, εκεί που το σαγόνι πέφτει και λίγο πριν βρεις τη δύναμη να το ανεβάσεις ξανά για να πεις «ε, εδώ το παράχεσε». Τέλειο. Τσεκάρετε τα δισκάκια που κυκλοφορούν, το ίδιο έκανα κι εγώ και το τσίμπησα. Και το είδα. Και το ξαναείδα. Και το ξαναείδα.

Casa de los babys (2003), του John Sayles. 22:10, Βουλή, διάρκεια 95’.
Πολύ καλό το φιλμ του Σέιλς, αλλά μαυρίλα ρε παιδί μου. Και με Δημόσιο Κίνδυνο όπως και να ‘χει, δεν τα βάζεις. Ψάξτε μόνοι σας τι γίνεται, εγώ επιμένω από πάνω, χεχε.

Final Fantasy: The Spirits Within (2001), του Hironobu Sakaguchi. 02:10, MEGA, διάρκεια 106’.
Ε, δεν ήταν άσχημο, ήταν; Ούτε και τίποτα φοβερό, βέβαια. Να μια καλή ώρα προβολής, αναλογικά με την ταινία. Άψογα!
Για αυτούς που το βρήκαν κάτι παραπάνω από καλό, υπάρχουν άπειρες πολύ προσεγμένες εκδόσεις εκεί έξω.

Τα λέμε την Πέμπτη (ελπίζω).