Δεν χάσαμε τίποτα χτες Πέμπτη, άντε το βραβευμένο ισπανικό φιλμ του Achero Mañas, παραγωγής 2000, με τίτλο El Bola, την δραματική ιστορία του Πάμπλο (Μπίλια) (Juan José Ballesta) που κακοποιείται τακτικά από τον πατέρα του, χωρίς να τολμάει να μιλήσει γι' αυτό. Δε μπορούμε να πούμε ότι ο σκηνοθέτης δεν εμβαθύνει, αλλά υπάρχει αυτή η διαρκής αίσθηση του ανολοκλήρωτου και επιπλέον πέφτει σε όλες τις παγίδες ενός τέτοιου θέματος. Έλα μωρέ, έτσι κι αλλιώς το χάσαμε...
Σήμερα Παρασκευή όμως (22:15, Βουλή, διάρκεια 104'), έχει το φιλμ του Marco Bellocchio, γυρισμένο το 1965, I Pugni in tasca. Υπάρχει εξαιρετικό Criterion DVD στη συλλογή μου, αλλά το ταινιόνι δεν το έχω δει ακόμα, μην ρωτήσετε γιατί. Ο φίλος Άκης Καπράνος με ρωτάει κάθε φορά που τον βλέπω αν επιτέλους το είδα, για να πάρει κάθε φορά αρνητική απάντηση. Αν δεν το δω ποτέ, θα φταίει σίγουρα αυτός. Διαβάζουμε στο site του αθηνοράματος "Ο Αλεσάντρο, ένας επιληπτικός έφηβος, ζει σε μια απομονωμένη βίλα με την τυφλή μητέρα του και τα τρία αδέρφια του. Μόνο ο μεγάλος αδελφός του Αουγκούστο δεν είναι επιληπτικός και έχει μια κανονική κοινωνική ζωή, αλλά, ενώ θέλει, δεν μπορεί να εγκαταλείψει την οικογένειά του. Ο Αλεσάντρο, που έχει μάλλον αιμομικτική σχέση με την αδερφή του, αποφασίζει να τον απαλλάξει από τις οικογενειακές υποχρεώσεις με έναν ανορθόδοξο τρόπο."
Οκ, ψήνομαι...
Πιο αργά το Star προβάλλει το The Ring (2002), του Gore Verbinski, στις 23:15 (διάρκεια 115'), αμερικανικό remake του ιαπωνικού θαύματος Ringu (1998) του Hideo Nakata, που καταφέρνει να σταθεί αξιοπρεπώς και με το παραπάνω, με Naomi Watts στον πρωταγωνιστικό ρόλο της δημοσιογράφου που ψάχνει τι συμβαίνει με μια καταραμένη βιντεοκασέτα και όποιος τη βλέπει πεθαίνει 7 μέρες μετά. Η ίδια και ο γιός της την βλέπουν και εκεί αρχίζει ο εφιάλτης της, καθώς παλεύει να σωθεί από τον βέβαια θάνατο που κουβαλά αυτή η κατάρα. Ωραία ατμόσφαιρα, σοβαρή σκηνοθεσία από τον Βερμπίνσκι που νομίζεις ότι δεν μπορεί να κρατηθεί σε άλλες περιπτώσεις (πράγμα που συμβαίνει κι εδώ ανά στιγμές...) και πολύ καλή, όπως πάντα, η Ναόμι.
Και στις 24:00, αχ, αυτός ο καταπληκτικός σκηνοθέτης, ο Michelangelo Antonioni με το αριστούργημα της πρώτης περιόδου του, Cronaca di un amore (1950) από τη συχνότητα της ΕΤ1 και για 114'. Απλώς δείτε το. Περιμένω σχόλιά σας.
Τα υπόλοιπα αύριο Σάββατο, με ολοκληρωμένο ποστ για τις ταινίες της εβδομάδας, γραμμένο με τον αέρα του weekend trip εκτός Ελλάδας.
4 comments:
Είδα χθες το βράδυ το Ring κι ομολογώ πως απογοητεύτηκα.Είχα προϊδεαστεί,ότι θα τρομάξω αρκετά,αλλά τελικά....τζίφος.Κρίμα,γιατί είχα ακούσει καλά σχόλια από πολλούς(ειδικά το τέλος με ξενέρωσε απίστευτα)
Ναι, το τέλος είναι το μεγάλο ντισαβαντάζ του. Και όλες οι σκηνές με τη Σαντάκο, Σαμάρα ή όπως διάολο την είπαν.
Το ίδιο και το βιντεάκι. Στο ιαπωνικό είχα εφιάλτες για καιρό.
Καλά να πάθετε. Εγώ έβλεπα την ίδια ώρα suspiria και έτρεχα να κρυφτώ απ΄τη τρομάρα μου (στην 108η προβολή του)...
Ναι, αλλά εσύ είσαι και διανοητικά καθυστερημένος. Τόσες φορές σε παρακαλάω να το δούμε κι εσύ πέρα βρέχει. Γκρρρρ
Post a Comment