Thursday, July 5, 2007

Τηλεόραση 05/07 - 11/07/2007



Τρελή τηλεοπτική εβδομάδα.


Πέμπτη 05/07:

Bringing Out the Dead (1999), του Martin Scorsese. 00:15, ΝΕΤ, διάρκεια 120’.
Το αριστούργημα του Σκορσέζε των τελευταίων χρόνων, ένα διαβρωτικό έργο, τα σταυροδρόμια της ψυχής είναι τόσο σκοτεινά που είναι βέβαιο ότι θα χτυπήσεις πάνω τους και δεν θα τα διασχίσεις ποτέ. Ο Σκορσέζε σε σκατένια διάθεση, ο Νίκολας Κέιτζ πρώτη φορά ξέρει τι κάνει, εκπληκτική φωτογραφία, κι όμως το φιλμ δεν είχε την ανταπόκριση που του άξιζε. Δε γαμιέται, ας είναι καλά η ΝΕΤ (και το διαδίκτυο που μας προσφέρει με 5 δολλαριάκια το -απλούστατο- δισκάκι του).

Enter the Dragon (1973), του Robert Clouse. 02:15, STAR, διάρκεια 95’.
Η προτελευταία ταινία του Μπλρους Λι είναι μια καταιγιστική περιπέτεια που τον βρίσκει σε μεγάλα κέφια, τα οποία θα πληρώσουν οι κακόμοιροι οι κομπάρσοι, αλλά λίγο μας νοιάζει, το ταινιόνι είναι πολύ σωστό και λίγα σφαλιαρίδια του Μπρους τα έχω μεγάλη μεγάλη ανάγκη αυτό τον καιρό για να συνέλθω. Αν αισθάνεστε το ίδιο, τα λέμε το βράδυ.


Παρασκευή 06/07:

Blowup (ΑΚΑ Blow-Up) (1966), του Michelangelo Antonioni. 24:00, ΕΤ1, διάρκεια 107’.
ΟΚ, ξέρετε πόσο τον αγαπάω. Ο ιδιοφυής λοιπόν Αντονιόνι μας δουλεύει κανονικά πασάροντάς μας ένα σενάριο αστυνομικό κατά το οποίο ένας φωτογράφος τραβώντας την πόζα μιας κοπέλας ανακαλύπτει ότι στο φόντο του στιγμιότυπου βρίσκεται κάτι που αποτελεί στοιχείο ενός φόνου, μόνο για να ξεδιπλώσει τη μόνιμη προβληματική του, ίσως στα καλύτερά του. Δισκάκι δεν υπάρχει της προκοπής και η ΕΡΤ έχει μια καλή κόπια.


Σάββατο 07/07:

Suspicion (1941), του Alfred Hitchcock. 21:10, ΕΤ1, διάρκεια 99’.
Κάθε ταινία του Χίτσκοκ είναι γιορτή κανονική και εδώ με τις κλεφτές ματιές Τζόαν Φοντέιν και Κάρι Γκραντ τον πλησιάζουμε τον οργασμό. Ο Χίτσκοκ εδώ έχει μερικές πολύ καλές ιδέες τις οποίες χρησιμοποιεί με εξαιρετικό τρόπο για να μας δώσει αυτό το υπέροχο έργο. Δεν θα το γράψω προσωπικά, αφού το
R1 δισκάκι είναι πολύ καλό και λίγο αργότερα έχει...

La guerre des boutons (1962), του Yves Robert. 22:00, Βουλή, διάρκεια 90’.
Γράφτε το.

Versus (2000), του Ryuhei Kitamura. 01:45, MEGA, διάρκεια 115’.
Απόλυτο
fun από την πολυαγαπημένη Ιαπωνία που όρια δεν έχει πουθενά και για τίποτα, σε αυτό το έργο θα τα δείτε όλα: ζόμπια, καράτε, σφαλιάρες, αίμα, σπέρμα, σπαθιά, πιστόλια και μερικούς ηθοποιούς. Τέλεια ώρα.



Κυριακή 08/07:

La ragazza con la valigia (Girl with a Suitcase) (1961), του Valerio Zurlini. 20:30, ΕΤ1, διάρκεια 111’.
Δεν το έχω δει βρε μάτια μου, αλλά το κορίτσι είναι η Καρντινάλε, μα θέλει και ρώτημα; Θα ήθελα να ακούσω σχόλια από όσους το έχουν δει.

Shine (1996), του Scott Hicks. 23:00, ΝΕΤ, διάρκεια 105’.
O
Σολίστας είναι μια καταπληκτική ταινία, με μια ερμηνεία από τον Ρας σχεδόν εξωπραγματική, που προβάλλει η ΝΕΤ σε καλή ώρα, ωραία ευκαιρία να την γράψουμε. Η ζωή του Αυστραλού πιανίστα Χέλφγκοτ από τον Σκοτ Χικς, που εδώ έχει την τύχη να έχει έναν καταπληκτικό Ρας στον ρόλο του. Αν και παίζει συχνά, μια φορά θα το γράψουμε.


Δευτέρα 09/07:

Elina - Som om jag inte fanns (Elina: As If I Wasn't There) (2002), του Klaus Härö. 17:00, Βουλή, διάρκεια 77'.
Ποιό είναι αυτό το σουηδικό φιλμ για το οποίο διαβάζω τόσα ωραία πράγματα; Εγώ αυτό θα γράψω σήμερα πάντως.

Angela's Ashes (1999), του Alan Parker. 00:15, ΝΕΤ, διάρκεια 146'.
Εξαιρετικό δράμα του Άλαν Πάρκερ, που όμως έχει ένα πολύ καλό και φτηνό
R1 δισκάκι, οπότε να αφήνουμε.


Τετάρτη 11/07:

Mad City (1997), του Κώστα Γαβρά. 22:00, STAR, διάρκεια 115'.
Το
STAR βάζει ταινία στις 10; Και μάλιστα ταινιάρα! Αυτό το -από τα τελευταία- φιλμ του Γαβρά, τον βρίσκει σε μεγάλη φόρμα, παρέα με Τραβόλτα και Χόφμαν. Έχω να το δω καιρό και θα το κάνω, πολύ ευχάριστα...

Mary of Scotland (1936), του John Ford. 22:40, Βουλή, διάρκεια 115'.
Αυτές οι προβολές της Βουλής είναι γιορτή σκέτη. Εγώ πάω και ακάλεστος. Τζον Φορντ και Κάθριν Χέπμπορν για σήμερα το βράδυ στην ιστορία της Μαρίας Στούαρντ, ενός χαρακτήρα που φαίνεται να συμπαθεί πολύ ο σκηνοθέτης και με την Χέπμπορν στα καλύτερά της. Δισκάκι καλύτερο από την κόπια της Βουλής δεν θα βρείτε.

Don't Look Now (1973), του Nicolas Roeg. 02:45, STAR, διάρκεια 105'.
Λατρεύω αυτή την ταινιάρα του Ρεγκ. Με Ντόναλντ Σάδερλαντ και Τζούλι Κρίστι να προσπαθούν να χαλαρώσουν στη Βενετία μετά τον θάνατο της μικρής τους κόρης, αλλά να μην τα καταφέρνουν, αφού μια παράξενη γυναίκα επιμένει ότι μπορεί να επικοινωνήσει με τη χαμένη τους κόρη. Ιδιοφυής φωτογραφία και χρήση της από τον Ρεγκ, ένα θρίλερ σκέτος γρίφος στα στενά της Βενετίας, όπου τίποτα δεν είναι βέβαιο, η πειθώ της γυναίκας επιδρά καταλυτικά στην ψυχική κατάσταση του ζεύγους, τα παιχνίδια στα σκοτεινά κανάλια της πόλης είναι αμέτρητα και η ταινία για πολλαπλές θεάσεις. Δισκάκια αρκετά συμπαθή και
R1 και R2, ειδικές εκδόσεις με καλές τιμές (8 ευρώ), ειδικά το R1 έχει κρυστάλλινη εικόνα. Σκίστε το.



Τα λέμε από Πέμπτη. Καλές εγγραφές.


24 comments:

Μαρω_Κ said...

Καλημέρα.
Παρά την κούραση μου από το ταξίδι και την δουλειά, το είδα.
Είναι αλλωστε η πιο αγαπημένη μου από τις ταινίες του Σκορτσέζε.
Βέβαια η αίσθηση μ' εκείνη της μεγάλης οθόνης δεν είναι η ίδια, αλλά το Bringing out the deads, είναι αριστούργημα.
Οταν θα αποκτήσω home cinema θα την βλέπω απαξ εβδομαδιαίως.
Αντε τώρα περιμένω τον Χίτσκοκ.

theachilles said...

Μάρω,
είδες τηλεπάθεια; Μόλις χθες λέγαμε για αυτό, και το έβαλε! Και ούτε που το ξέραμε. Εντάξει, δεν είναι η αγαπημένη μου Σκορσέζε με την καμία, αλλά είναι πολύ δυνατή ταινία.
Σήμερα παίζει Antonioni, θα γίνει χαμός!! Θα το παίξω στο τέρμα να με παρασύρει η δίνη των swinging 60΄s!!

zubizabata said...

Ρε συ τι ωραίες ταινίες που έχει αυτό το weekend!!!

Θα αρχίσω σήμερα με τον Αντονιόνι, χθες με έφαγε η Αθήνα...

Αύριο τα σπάω με Robert και γουστάρω απίστευτα τον οτινανισμό του Versus!

Κυριακή ο Zurlini επίσης πολύ καλός, με μια χαρακτηριστικότατη ταινία ενός ικανότατου δημιουργού. Καθαρός κινηματογράφος "σεναρίου" από έναν σκηνοθέτη που φαντάζομαι ότι ο Mamet πίνει νερό στ' όνομά του. Θα τον ξανατιμήσω.

ΠΑΝΟΣ said...

Καλημέρα Μάρω. Το ποστ σου σαρώνει, ε; Χεχε.
Καλά έκανες και το είδες, είναι εξαιρετικό, εγώ δεν μπόρεσα χτες, αλλά έχω σχεδιάσει ήδη για σήμερα. Γουστάρω πολύ.
Μέχρι να αποκτήσεις Χομ Τσίνεμα μπορείς να συμμετέχεις στις κλασικές προβολές (όλοι ξέρουν που) ή να κανονίσουμε καμία με άλλους μπλογκο-πρεζάκηδες.

Αχιλλέα σε αγαπάω.

Ζούμπιζαμπάτα η εβδομάδα γενικά είναι τέλεια, θα ποστάρω και τα υπόλοιπα αργότερα. Έχεις δει το ιταλικό ε; Βέρσους πάντα θέλουμε να βλέπουμε, εννοείται. ;)

theachilles said...

Καλά, ξέχασα να σχολιάσω τον καρακάλτ χθεσινό Μπρους Λη. Δεν το είδα, και πάνε χρόνια και χρονάκια, αλλά η σκηνή με τους καθρέφτες (κατευθείαν αναφορά στην Κυρία της Σανγκάης) και η μαλλούρα του Jim Kelly μου έχουν αφήσει παιδικά τραύματα!!

Πάνο, θα μας παρεξηγήσουν!

Unknown said...

Η εβδομάδα φονεύει ανέτοιμα κωλαράκια, όπως (πιο ευγενικά) ήδη προείπες.
Για το Bringing Out The Dead, η κατάσταση σηκώνει κουβέντα.
Για τον Cage, όμως πάρτο πίσω, τουλάχιστον λόγω Figgis.

Είστε κούκλοι.

ΠΑΝΟΣ said...

Ηλία το σκεφτόμουν πολύ αυτό πριν το γράψω, ακριβώς για αυτό το φιλμ, που τόσο αγαπώ, του Φίγγις.
Τελικά το άφησα με "πρώτη φορά" μήπως κανείς ξεχαστεί. Είσαι αστέρι φίλε.
Τα λέμε.

georgina said...

χαλια το bringing out the dead, όταν το είχα δει, είχα βαρεθεί τη ζωή μου...Το μόνο που με κρατούσε ξύπνια ήταν ο Πάνος δίπλα μου.Μπορεί και να το ξαναδώ ,μόνο και μόνο για να θυμηθώ τι ωραίο που είναι να είσαι ζωντανός,φυσιολογικός άνθρωπος.

neutrino said...

επιτελους, να δω και εγω καμια ταινια. λιιιιγο χαλαρωσε το προγραμμα και εδα χτες το Rushmore. Γιατι καμια αναφορα φιλε Πανο; Anderson προσκυνω. δεν το ειχα δει οταν ειχε βγει και μετα απο τους Τενενμπαουμ και τις Υδατινες Ιστοριες ηταν ενα ωραιο.. prequel (με πολυ διασταλτικη ερμηνεια του ορου;p). Και μετα ειδα και το Blow up σε dvd γιατι επεφταν μαζι και δεν μπορουσα να το δω στην ΕΤ1. i love this movie (ομολογια: την πρωτη οφρα που την ειδα με ειχε παρει ο υπνος). Αντονιονι is a genius or what?. To bringing out the dead επεσε σε φουλ πιεστικη μερα και πού να το δω -με τοσα που ειπατε θα το ψαξω! κατα τα αλλα, συνεχιζει ζουπερ εβδομας. Να δουμε τι θα προλαβω, τωρα που ξανασφιγγουν τα λουρια. (suspicion, κουμποπολεμος, Mary of Scotland και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το don't look now θα προσπαθησω να τα δω)

ΠΑΝΟΣ said...

Νετρίνο ξέρεις ότι μου είσαι εξαιρετικά συμπαθής (και από αυτή τη στιγμή 200% πάνω στο συμπαθειομητερ).
Καμιά αναφορά στο Ράσμορ γιατί υπάρχει Criterion έκδοση και θα ήταν περιττό, χεχε.
Να δεις οπωσδήποτε τον Σκορσέζε, είναι αριστούργημα.
Για Αντονιόνι καλύτερα να μη μιλήσω, σχόλασα κιόλας και πρέπει να φύγω και κάποια στιγμή κι αν αρχίσω θα φύγω μεθάυριο.
Και γαμώ τις εβδομάδες. Τα λέμε.

theachilles said...

Το Rushmore είναι ταινιάρα!!! Η καλύτερη του Γουές Άντερσον κατά τη γνώμη μου, και ο Σουόρτσμαν πιο απολαυστικός από ποτέ. Νετρίνα, πες μου ότι λατρεύεις και το I Heart Huckabees! Το βρίσκω καταπληκτικό, αλλά ο Πανούλης ούτε που να το ακούει...
Georgina, το bringing out the dead είναι δύσκολο, αλλά άμα του παραδοθείς, θα δεις σε πόσο βαθιά φτάνει...

ΠΑΝΟΣ said...

neutrino,
δεν είναι κρίμα να πέσει το συμπαθειόμετρο;

neutrino said...

πωπω, τι διλημμα. το συμπαθειομετρο θα μεινει μετεωρο επειδη δεν εχω δει το huckabees. [γμτ, και θελω να εχω σαφη εικονα των φιλων και των εχθρων μου (lol)].θα το δω και θα σας ενημερωσω να λαβετε θεσεις. χιχι
Γουες is my Rushmore (με λιγη υπερβολη). Ακομα και στους "δεσμους διαζυγιου" που εβαλε εστω παραγωγικα (sic)το χερακι του, εβγαλε μαγεια. Νομιζω παντως οτι πιο πολυ απο ολους αγαπω τους Τενενμπαουμς. Και τι soundtrack φτιαχνει καθε φορα ο αθεοφοβος! :))))

ΠΑΝΟΣ said...

ΟΚ, το συμπαθειόμετρο γέρνει σαφώς προς Πάνο, αφού ο Αχιλλέας σιχάθηκε το Δεσμοί Διαζυγίου, χοχο.

theachilles said...

Όντως. Τι τυπικούρα δήθεν αμερικανιά οι Δεσμοί. Και ποιος έξυπνος σκέφτηκε ότι κάποιος θα παρουσίαζε το Hey You των Floyd ως δικό σε μουσικό διαγωνισμό και θα περνούσε απαρατήρητο. Ξέρω, που κολλάω και γω μωρέ, σινεμά είναι, κτλ. Αλλά υπάρχουν και όρια.

ΠΑΝΟΣ said...

Ώχου, βλαμμένε. Δεν θέλεις να αρχίσω τα αντίστοιχα παραδείγματα ταινιών που λατρεύεις, κόπανε.

theachilles said...

Άστο, τέτοια βλακεία δε θα βρεις.

Anonymous said...

Το κοριτσι με την βαλιτσα ειναι σε ενα διπλο dvd που εχω μαζι με μια αλλη ταινια του Ζουρλινι (γαμω τα ονοματα) ειναι πολυ καλη ταινια, ειναι βεβαια αρτ - φιλμ κι ειναι καλοκαιρι. Ο σκηνοθετης ηταν πολυ υποτιμημενος αλλα φτιαχνει γνησια μελοδραματα με πολυ δυνατο συναισθημα. Η Καρντιναλε σε αυτη την ταινια ειναι οτι πιο ομορφο εχω δει( σε ασπρομαυρο). Δεν ξερω πως θα ειναι η κοπια στην τιβι γιατι στο dvd ηταν σουπερ αλλα τη εδειξε κ πριν την αποκατασταση και δεν φαινοταν τιποτα.Αλλες καλες και παραξενες ταινιες του ειναι Ο Καθηγητης, Η ερημος των Ταταρων και το Βιαιο Καλοκαιρι

ΠΑΝΟΣ said...

Καλημέρα κύριε δικαστά.
Και καλώς ήλθατε.
Θα το δω σήμερα το ταινιόνι του Ζουρλίνι (όντως γαμώ τα ονόματα), θα σου πω τότε, πάντως ακούω και διαβάζω καλά πραγματάκια.
Ίσως να το χρειαστώ το δισκάκι σου για μια δοκιμή αν μου αρ΄σει το έργο ή να το ψάξω για αγορά :Ρ
Τα λέμε.

mpoukatsas said...

To R2 δισκάκι του Βlow up είναι μια χαρά (αποφεύγω γενικά τα ελληνικά που αφαιρούν extras κατά βούληση)

Πολύ πλάκα έχουν οι αναφορές σου! Ευγε!

ΠΑΝΟΣ said...

Ωχ! Σχόλιο του Μπουκάτσα, πρώτο;
Welcome. ;)
Καλά κάνεις με τα ελληνικά DVD. Τραγικά ακόμη και στη δύση του μέσου.

mpoukatsas said...

Όχι ακριβώς και πρώτο αλλά ούτε και τελευταίο! :P
(είναι τραγική η κατάσταση με τα ελληνικά δισκάκια, ιδιαίτερα αυτά της ODEON. Μακριά!)

mpoukatsas said...

Βρε συ, γιατί κάνεις τέτοια τιμή στο Star και αναφέρεις τις ταινίες που προβάλλει; Τις παίζει πάντα Pan&scan με άπειρες διακοπές και χωρίς credits. Βλέποντας μια ταινία 2.35:1 σε 1.33 χάνεις το 40% του κάδρου. Αξίζει πιστεύεις τον κόπο να δει κανείς μια ταινία υπό τέτοιες συνθήκες;
Ιgnore the fuckers!

ΠΑΝΟΣ said...

Δεν ξέρω φίλε Γιώργο αν πρόσεξες, αλλά δεν το αναφέρω έτσι απλά, κάνω πάντα το σχολιάκι μου, χεχε. Και στο τέλος καταλήγω στη ΜΗ εγγραφή ;)