Οι ταινίες της εβδομάδας 31/05 - 06/06/2007

Cashback (2006). Βρετανική ταινία σε σκηνοθεσία Sean Ellis. Με τους Sean Biggerstaff, Emilia Fox. Διάρκεια 102’.
Ο Μπεν είναι ζωγράφος και σπουδαστής καλών τεχνών, η κοπέλα του μόλις τον έχει αφήσει και δουλεύει νυχτερινή βάρδια σε σούπερ μάρκετ, σκοτώνοντας τις ώρες της μοναξιάς και της... αϋπνίας που του φόρτωσε ο χωρισμός. Τα πάντα στον εργασιακό του χώρο είναι υποψήφια μοντέλα για τον ίδιο, καθώς φαντάζεται να «παγώνει» τον χρόνο και να ζωγραφίζει για ώρες, ειδικά μια συγκεκριμένη υπάλληλο που του τραβάει την προσοχή και την οποία ερωτεύεται.

Death of a President (2006). Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Gabriel Range. Με τους Hend Ayoub, Brian Boland. Διάρκεια 90’. Ελληνικός τίτλος: Η Δολοφονία Ενός Προέδρου.
Ψευδο-ντοκυμαντέρ που ερευνά την... δολοφονία του Τζωρτζ Μπους. Δεν το είδα, αν και διαβάζω και ακούω καλά πράγματα.

Il mio miglior nemico (2006). Ιταλική ταινία σε σκηνοθεσία Carlo Verdone. Μετους Carlo Verdone, Silvio Muccino, Ana Caterina Morariu. Διάρκεια 110’. Ελληνικός τίτλος: Ο Καλύτερός Μου Εχθρός.
Ο Ακίλε είναι διευθυντής αλυσίδας ξενοδοχείων που ανήκουν στη σύζυγό του. Μια μέρα θα απολύσει μια καμαριέρα για κλοπή, χωρίς να λογαριάσει όμως τον Ορφέο, τον γιο της, που ορκίζεται εκδίκηση απειλώντας πως θα αποκαλύψει τις εξωσυζυγικές σχέσεις του Ακίλε!

Lucky You (2007). Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Curtis Hanson. Με τους Eric Bana, Drew Barrymore, Horatio Sanz. Διάρκεια 124’.
Ο Χακ Τσίβερ είναι ένας επαγγελματίας παίκτης του πόκερ στο Λας Βέγκας. Η Μπίλι Όφερ είναι μια τραγουδίστρια που ελπίζει να κάνει καριέρα, προσεγγίζοντας την ίδια πόλη. Οι δυο τους θα αναπτύξουν μια περίπλοκη ερωτική σχέση, επισκιασμένη από το παρελθόν και την σχέση του πατέρα του Χακ, θρυλικού χαρτοπαίκτη, με την μητέρα του που εγκατέλειψε χρόνια πριν. Κι όλα αυτά ενώ ο Χακ αγωνίζεται σε ένα ακόμη επίπεδο, αυτό το Παγκοσμίου Τουρνουά Ποκερ.

All the Real Girls (2003), του David Gordon Green

Η Νόελ επιστρέφει στην πατρίδα της, κάπου στον αμερικανικό νότο. Γνωρίζει τον κολλητό φίλο του αδελφού της, τον Πωλ, και ερωτεύονται, αλλά «κανείς δεν είπε ότι έπρεπε να είναι τέλειοι».

Clean slate. Ή αλλιώς καθαρό μητρώο. Ακόμα και αν δεχτούμε ότι γεννιόμαστε με αυτό, είναι βέβαιο ότι στην πορεία το χάνουμε. Πότε ακριβώς; Από πότε βαρυνόμαστε με αυτό που, έτσι γενικά, αποκαλούμε παρελθόν; Από πότε οι επιλογές μας καθορίζονται εν όλω ή εν μέρει από τις προσωπικές μας αναμνήσεις, από την προσωπική μας ιστορία; Από τις πιο «ανώδυνες» (μια ταινία, ένα τραγούδι, ένα βιβλίο - πώς αλλιώς να τα κρίνουμε παρά βασιζόμενοι στα όσα έχουμε ήδη δει, ακούσει, διαβάσει, ζήσει ως τότε) έως τις πλέον καθοριστικές για τη ζωή μας. Και τότε έρχεται η θλιμμένη συνειδητοποίηση ότι όσους ανθρώπους και αν γνωρίσουμε στην υπόλοιπη ζωή μας, όσους έρωτες και αν γεννήσουν οι διψασμένες μας καρδιές, δεν μπορούν παρά να πλημμυρίζονται από το παρελθόν μας, από τις επιλογές εκείνες που, είτε μας κάνουν να υπερηφανευόμαστε είτε να μετανιώνουμε, τελικά θα περπατούν δίπλα μας μέχρι το τέλος. Πόσο τραγικό, όταν ξέρεις ότι έχεις μία μόνο ζωή, μία μόνο ευκαιρία.

«Όσα και αν έκανες στο παρελθόν, τα δέχομαι, από τη στιγμή που αυτά σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα», λέει κάποια στιγμή η Νόελ στον Πωλ. Μία φράση που θα μπορούσε να είναι ειρωνική σε σχέση με όσα θα επακολουθήσουν, αλλά η ηρωίδα αξίζει τη συγχώρεσή μας καθώς αγνοεί τη συμπαντική εξάρτησή μας από το παρελθόν, χωρίς κανένα περιθώριο ελιγμών. Μία φράση που θα μπορούσε να ακουστεί μελό, αλλά όχι από μια ηθοποιό σαν τη Zooey Deschanel.

Το παρελθόν είναι αυτό που έρχεται να καθορίσει την εξέλιξη του έρωτα ανάμεσα στην Νόελ και τον Πωλ. Το αν έρχεται ως τιμωρός ή ως εκπρόσωπος της (τυφλής) δικαιοσύνης, ο καθένας μας είναι ελεύθερος να το αποφασίσει. Ο χρόνος, λοιπόν, γίνεται πρωταγωνιστής όχι μόνο στο θεματικό άξονα, αλλά και στην αφηγηματική τεχνική που επιλέγει ο ταλαντούχος σκηνοθέτης. Ακυρώνοντας κάθε έννοια συμβατικού κινηματογραφικού χρόνου, μετατρέπει το σινεμά σε αληθινή ζωή και την πλήξη σε ποίηση. Συλλαμβάνει φευγαλέα με την κάμερά του όλες εκείνες τις στιγμές που περνούν πριν προλάβουμε να τις απολαύσουμε και ρίχνει τις ταχύτητες σε εκείνες που φαίνονται σαν να μην τελειώνουν ποτέ ακριβώς επειδή μας βρίσκουν να υποφέρουμε.

Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν φορτώνει την ταινία, η οποία κατορθώνει να είναι απίστευτα απλή και απλά πανανθρώπινη. Το «All the real girls» είναι η τρανή απόδειξη ότι για να φτιάξεις μια υπέροχη ταινία, δεν χρειάζεσαι τίποτα άλλο παρά ένα αγόρι και ένα κορίτσι, αρκεί να έχεις την ειλικρίνεια να κοιτάξεις την ανθρώπινη φύση χωρίς διάθεση αποστασιοποίησης, ωραιοποιητικής ή κατηγορικής. Και είναι η σίγουρη γνώση και η ειλικρίνεια του Green για τους μηχανισμούς της ανθρώπινης φύσης που κάνει την ταινία να είναι ταυτόχρονα λυρική αλλά και οδυνηρά ρεαλιστική. Πολύ πιθανό οι ήρωες να εκστομίσουν κουβέντες και να ψελλίσουν φράσεις που οι ίδιοι είτε έχετε πει είτε έχετε ακούσει στην αληθινή σας ζωή.

Η φύση, σε γενικότερο πλαίσιο, είναι ένας ακόμα πρωταγωνιστής στην ταινία. Ο Green δεν κάνει καμία προσπάθεια να αποκρύψει τις επιρροές του (κυρίως από τον μέγιστο Terrence Malick), αλλά επιλέγει σοφά να τις μεταφέρει σε εντελώς προσωπικό επίπεδο, στο δικό του, ολότελα ιδιοσυγκρασιακό στυλ, σε αυτό που δείχνει να γοητεύεται από τις μικρές ανθρώπινες ιστορίες, αφήνοντας τα μεγαλεπήβολα για τους άλλους. Μια μικρή, αλλά γλυκύτατη μπαλάντα είναι ολόκληρο το έργο, στοιχειωμένη από τα βλέμματα και τα αγγίγματα ανάμεσα στον Paul Schneider και την Zooey Deschanel (oh to get involved in the exchange of human emotions - κάτι τέτοιο πρέπει να είχε στο νου της η Bjork).


Το κείμενο είναι του φίλου μου Αχιλλέα Παπακωνσταντή.

Κάννες 2007: Τα βραβεία

Τέλος οι Κάννες.

Στην απ' έξω οι:

Καρ-Γουάι,
Φίντσερ,
Κοέν,
Ταραντίνο.


Τα βραβεία:

Χρυσός Φοίνικας: 4 luni, 3 saptamini si 2 zile, του Cristian Mungiu.
Μεγάλο Βραβείο: Mogari no mori, της Naomi Kawase.
Βραβείο Σκηνοθεσίας: Le Scaphandre et le papillon, του Julian Schnabel.
Ανδρικής Ερμηνείας: Konstantin Lavronenko, για το Izgnanie του Andrei Zvyagintsev.
Γυναικείας Ερμηνείας: Do-yeon Jeon, για το Milyang του Chang-dong Lee.
Καλύτερο Σενάριο: Yasamin kiyisinda (The Edge of Heaven), του Fatih Akin.
Ειδικό Βραβείο: Paranoid Park, του Gus Van Sant.

Τα σχόλια δικά σας.

Υπενθυμίζω:

Στην απ' έξω οι:

Καρ-Γουάι,
Φίντσερ,
Κοέν,
Ταραντίνο.

Τηλεόραση 24/05 - 30/05/2007

Πέμπτη 24/05:

Στέλλα (1955), του Μιχάλη Κακογιάννη. 22:10, Βουλή, διάρκεια 93’.
Είπαμε, μια καλή ελληνική ταινία θα την γράφουμε κάθε τόσο. Αυτήν εδώ ειδικά, μια βραβευμένη ελληνική ταινία, με Μελίνα Μερκούρη, ε, θα την τιμήσουμε. 30 λεπτά μωρέ έχει ένα DVDάκι!

Παρασκευή 25/05:

Το Κορίτσι με τα Μαύρα (1956), του Μιχάλη Κακογιάννη. 22:10, Βουλή, διάρκεια 102’.
Ακόμη καλύτερη η συνέχεια του μικρού αφιερώματος της Βουλής στον Μιχάλη Κακογιάννη.

Σάββατο 26/05:

Ερόικα (1960), του Μιχάλη Κακογιάννη. 22:00, Βουλή, διάρκεια 121’.
Συνέχεια στον Μιχάλη Κακογιάννη, με μια ταινία για την οποία δε μπορώ να σας πω και πολλά γιατί δεν την έχω δει.

Samaria (ΑΚΑ Samaritan Girl) (2004), του Ki-duk Kim. 24:00, ΕΤ1, διάρκεια 96’.
Η καλύτερη ταινία του Κι-Ντουκ μετά το Ολομόναχοι Μαζί, ένα ελεγειακό δράμα από την Κορέα, όπου αστυνομικός μαθαίνει ότι η κόρη του δουλεύει ως πόρνη, αγνοώντας όμως την πραγματική κατάσταση που βρίσκεται πίσω από αυτή την απόφασή της. Ωραίοι ρυθμοί, καθαρή σκηνοθετική προσωπικότητα, παρά το ελαφρώς διαφορετικό ύφος του Κορεάτη εδώ. DVD καλό δεν υπάρχει, εγγραφή όμως;

Your Friends & Neighbors (1998), του Neil LaBute. 00:30, ΕΤ3, διάρκεια 102’.
Η Ναστάζια Κίνσκι σε ταινία του ΛαΜπιούτ; Γράφε DVDάκι μου!

Κυριακή 27/05:

Περιπέτειες Βαρομετρικών Χαμηλών και Διπλής Ομηρίας στην TV για σήμερα, αλλά ξαφνικά...

Cat People (1942), του Jacques Tourneur. 00:45, ΝΕΤ, διάρκεια 70’.
Στο σινεμά του μεγάλου Ζακ Τουρνέ, όλα δείχνουν εξίσου normal και abnormal. Στο φιλμ αυτό μια γυναίκα πιστεύει πως αν παντρευτεί θα μεταμορφωθεί σε πάνθηρα, αλλά ο Τουρνέ, πάντα ποιητικός, στήνει το παιχνίδι του πανέξυπνα, στοεύοντας στον καθαρό τρόμο και όχι σε φτηνά τρυκ. Υπάρχει μια ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ κασετίνα με τις ταινίες του Λιούτον στην παραγωγή, μια εποχή που συνδυάστηκε με εξαιρετικές ταινίες τρόμου, αλλά μπορείτε χωρίς κανέναν ενδοιασμό να πατήσετε το REC εδώ.

Heaven (2002), του Tom Tykwer. 01:45, MEGA, διάρκεια 97’.
Αν ισχύσει η καθιερωμένη καθυστέρηση στην προβολή ταινιών από ιδιωτικά κανάλια, θα προλάβουμε να γράψουμε και αυτή την υπέροχη ταινία του Τίκβερ με την καταπληκτική Μπλάνσετ στον ρόλο της βομβίστριας Φιλίπα, που σκοτώνει κατά λάθος 4 αθώους και βρίσκεται μπλεγμένη με περισσότερα από όσα νόμιζε. Ωραίο δισκάκι με 8 δολλαριάκια, εγώ δεν θα το γράψω, δεν θέλω κόπια με μασαζοκαλσόν ανάμεσα στο δράμα.

Δευτέρα 28/05:

Μόνο το Twister (1996) (21:00, STAR, διάρκεια 109’) του Jan de Bont αξίζει σήμερα, αλλά μωρέ... βαριέμαι να το δω ξανά.

Τρίτη 29/05:

Η Εαρινή Σύναξις των Αγροφυλάκων (1999), του Δήμου Αβδελιώτη. 20:00, ΕΤ1, διάρκεια 128’.
Συνέχεια στο αφιέρωμα του Αβδελιώτη από την ΕΤ1, με την καλύτερη ταινία του. Εγώ τις γράφω αυτές τις ταινίες πάντως.

The End of the Affair (1999), του Neil Jordan. 01:30, MEGA, διάρκεια 97’.
Η ταινιάρα του πολυαγαπημένου Τζόρνταν στις επιλογές μας για σήμερα. Έλα όμως που υπάρχει το πολύ καλό δισκάκι περιοχής 1 και είναι στην ξεφτίλα, 5 και κάτι ψιλά, σε δολλάρια... 4 και κάτι ευρώ δηλαδή. Ε, πόσο πιο κάτω;

Τετάρτη 30/05:

Εγώ γουστάρω να ξαπλώσω παρέα με Halloween (1978) του John Carpenter, νωρίς νωρίς στις 23:00 στην ΕΤ1 (διάρκεια 96’), αλλά θα προτιμήσω να βάλω κανένα Halloween: 25th Anniversary 2-Disc Set μωρέ. Στο κάτω κάτω, το πλήρωσα κοντά 18 δολλάρια.

Οι ταινίες της εβδομάδας 24/05 - 30/05/2007

Pirates of the Caribbean: At World's End (2007). Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Gore Verbinski. Με τους Johnny Depp, Geoffrey Rush, Keira Knightley, Orlando Bloom. Διάρκεια 168’. Ελληνικός τίτλος: Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Το Τέλος του Κόσμου.
Η Ελίζαμπεθ, ο Γουίλ και ο Μπαρμπόσσα καταφέρνουν να σώσουν τον Τζακ Σπάροου από τον Ντέιβι Τζόουνς. Ο Λόρδος Μπέκετ συγκεντρώνει έναν σκοτεινό στρατό για να εξοντώσουν τους Πειρατές. Τώρα όλοι μαζί, Γουιλ, Ελίζαμπεθ, Σπάροου και Μπαρμπόσσα θα καλέσουν αρχιπειρατές από κάθε άκρη της γης για να καθαρίσουν με τους εχθρούς τους για πάντα.

The U.S. vs. John Lennon (2006). Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία David Leaf, John Scheinfeld. Διάρκεια 96’. Ελληνικός τίτλος: Αμερική Εναντίον Τζον Λένον.
Ντοκυμαντέρ για την μεταμόρφωση του Τζον Λένον από έναν δημοφιλή ποπ τραγουδιστή σε έναν σημαντικό αντιπολεμικό ακτιβιστή, ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ και στην πολιτική ηγεσία της εποχής, που εν τέλει του στοίχισε την ίδια του τη ζωή.

Journey to the End of the Night (2006). Αμερικανοβραζιλιάνικη ταινία σε σκηνοθεσία Eric Eason. Με τους Brendan Fraser, Mos Def, Scott Glenn. Διάρκεια 88’. Ελληνικός τίτλος: Ταξίδι στο Τέλος της Νύχτας.
Στο βίαιο και επικίνδυνο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, ένας Αμερικανός είναι ιδιοκτήτης ενός μπαρ, με ο,τι αυτό συνεπάγεται, δηλαδή επαφές με τον υπόκοσμο της πόλης. Ενώ έχουν αποφασίσει με τον γιο του να εγκαταλείψουν αυτή την πόλη, αναλαμβάνει μια τελευταία δουλειά με ναρκωτικά. Πριν ξεμπλέξει, ο γιος του θέλει να το σκάσει με τα λεφτά που θα βγάλουν και μαζί με την γυναίκα του πατέρα του.

I love your eyes, my dear
their splendid, sparkling fire
when suddenly you raise them so
to cast a swift embracing glance

like lightning flashing in the sky
but there's a charm that is greater still:
when my love's eyes are lowered
when all is fired by passions kiss

and through the downcast lashes
I see the dull flame of desire
and through the downcast lashes
I see the dull flame of desire

I love your eyes, my dear
their splendid, sparkling fire
when suddenly you raise them so
to cast a swift embracing glance

like lightning flashing in the sky
but there's a charm that is greater still:
when my love's eyes are lowered
when all is fired by passions kiss

and through the downcast lashes
I see the dull flame of desire
and through the downcast lashes
I see the dull flame of desire

dull flame
i see the full flame of desire
i see the dull flame
i see the full flame

I love your eyes, my dear
their splendid, sparkling fire
when suddenly you raise them so
to cast a swift embracing glance

like lightning flashing in the sky
but there's a charm that is greater still:
when my love's eyes are lowered
when all is fired by passions kiss

and through the downcast lashes
I see the dull flame of desire
through the downcast lashes
I see the dull flame of desire

dull flame
i see the full flame of
i see the dull flame
i see the full flame

I love your eyes, my dear
their splendid, sparkling fire
when suddenly you raise them so
to cast a swift embracing glance

like lightning flashing in the sky
but there's a charm that is greater still:
when my love's eyes are lowered
when all is fired by passions kiss

through the downcast lashes
I see the dull flame of desire
and through the downcast lashes
I see the dull flame of desire

and through the
downcast lashes
I see the
dull flame
of
desire

Οι στίχοι είναι από το ποίημα που διαβάζουμε στο "Stalker" του Andrei Tarkovsky.

Δώστε μου κι άλλα τραγούδια που να έγιναν μετά από κινηματογραφική έμπνευση.

Το χιούμορ των εταιριών διανομής...

ΟΚ...

Τηλεόραση 17/05 - 23/05/2007

Μέτρια η τηλεοπτική εβδομάδα, περισσότερο θα δούμε και λιγότερο θα γράψουμε μάλλον. Πάμε να δούμε, όπως πάντα, ανά ημέρα τις προτάσεις για εγγραφή.

Πέμπτη 17/05:

Divided We Fall (Musíme si pomáhat) (2000), του Jan Hrebejk. 22:10, Βουλή, διάρκεια 117’.
Το τσέχικο αυτό φιλμ είναι μάλλον η πρόταση της εβδομάδας για εγγραφή. Μια ταινία που εναλλάσσεται συνεχώς παιχνιδιάρικα ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, όπως της επιτρέπει το θέμα της: Ζευγάρι Τσέχων κρύβει Εβραίο στο σπίτι του κατά τη γερμανική κατοχή, αλλά συμβαίνουν τόσα που μπλέκουν την κατάσταση και προσφέρουν την ευκαιρία στον Χρέμπεκ για ένα πολύ καλό ταινιάκι, την οποία και αρπάζει. DVD υπάρχει, αλλά πολύ φτωχό. Εγγραφή λοιπόν.

Παρασκευή 18/05:

The Card Player (Il Cartaio) (2004), του Dario Argento. 01:45, STAR, διάρκεια 103’.
Πολύ καλός νέος Αρτζέντο, αρκετά διαφορετικός φυσικά, πάντα όμως δυνατός. Στο φιλμάκι του αυτό παίζει με υπολογιστές και ιντερνετικούς δολοφόνους, παρτίδες πόκερ και σαδιστική βία. 12 δολλαριάκια το αμερικανικό DVD που είναι και πολύ καλό, άρα μίστερ Ντάριο θα σε δούμε στο STAR αλλά θα σε αγοράσουμε αργότερα.

Σάββατο 19/05:

The Dancer Upstairs (2002), του John Malkovich. 22:00, Βουλή, διάρκεια 124’.
Αν θέλετε το γράφετε, αν θέλετε το αγοράζετε με 5 περίπου δολλάρια. Όμορφη ταινία δεν λέω, αλλά αν την γράψετε, θα χάσετε την επόμενη...

Clouds of May (Mayis sikintisi) (1999), του Nuri Bilge Ceylan. 24:00, ΕΤ1, διάρκεια 130’.
Κακός προγραμματισμός ανάμεσα σε Βουλή και ΕΤ1 και θα προτιμήσουμε αυτό εδώ το τουρκικό φιλμ, του πολύ καλού Τσεϊλάν, που μου είχε κάνει πολύ καλή εντύπωση όταν είχε βγει και συνεχίστηκε με τις δύο επόμενες δουλείες του σκηνοθέτη. Ακόμη θυμάμαι την ΒΟΥΛΑ που είχε χώσει ο Τριανταφυλλίδης στην ταινία. Σκηνοθέτης γυρίζει στην μικρή πόλη που έμενε για να γυρίσει μια ταινία, χρησιμοποιώντας συγγενικά του πρόσωπα στους ρόλους των ηθοποιών. Πολύ όμορφο. Όσο για DVD…

Άγγλο Ασθενή (αρχίζει στις 00:30 στην ΕΤ3 και διαρκεί 160κάτι λεπτά) και Μυστικά της Κρεβατοκάμαρας (στις 2 τα ξημερώματα, πολύ εμπνευσμένη ώρα προβολής από το MEGA ενώ διαρκεί 140’), πολύ απλά τα τρώει η μαρμάγκα.

Κυριακή 20/05:

Wings of Desire (Der Himmel über Berlin) (1987), του Wim Wenders. 20:40, ΕΤ1, διάρκεια 127’.
Γράψτε το, δείτε το, αγοράστε το, ξαναδείτε το, γιατί πολύ απλά είναι μια από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας της. Πολύ καλό R1 DVD που αγοράζουμε με 3 κλικ και 0 σκέψεις.

Taking Lives (2004), του D.J. Caruso. 23:30, ALPHA, διάρκεια 103’.
Για να δείτε πως, όσο κι αν βρωμάει Αρτζέντο, ο ίδιος ΔΕΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΤΑΙ. Συμπαθές κατά τ’ άλλα θρίλερ.

Δευτέρα 21/05:

Donnie Darko (2001), του Richard Kelly. 01:30, MEGA, διάρκεια 113’.
Από τις λίγες ταινίες που θα συγχωρούσαμε την ώρα προβολής, αυτό το υπερ-καλτ ταινιάκι του Κέλι, δεν παίζει να μην το έχετε δει, οπότε γράφω τσάμπα. Υπάρχουν τόσες υπέροχες εκδόσεις γι’ αυτό το φιλμ, που, αν το γράψετε, μην το πείτε και σε κανέναν και σας πάρει στο δούλεμα...

Τρίτη 22/05:

Η Νίκη της Σαμοθράκης (1992), του Δήμου Αβδελιώτη. 21:00, ΕΤ1, διάρκεια 80’.
Γιατί είναι κι αυτή μια όμορφη ελληνική ταινία.

Τετάρτη 23/05:

New York Stories (1989), των Woody Allen, Francis Ford Coppola, Martin Scorsese. 20:30, ΕΤ1, διάρκεια 118’.
3 καλά ταινιάκια με κοινό άξονα τη Νέα Υόρκη, αρκετά άνισα ως συνήθως. Πολύ καλό του Σκορσέζε, αρκετά συμπαθές του Άλεν, παραφωνία το κομμάτι του Κόπολα. DVD με εγγραφή από την ΕΤ1, ούτε ο Σκορσέζε δεν θα καταλάβει την διαφορά!

Κυριακάτικο Ξύπνημα (1954), του Μιχάλη Κακογιάννη. 22:10, Βουλή, διάρκεια 90’.
Την είχα πετύχει και δει πάλι στην τηλεόραση, όχι πολύ καιρό πριν και την βρήκα πολύ συμπαθητική ελληνική ταινία. Τότε δεν την είχα γράψει, τώρα θα το κάνω.

Οι ταινίες της εβδομάδας 17/05 - 23/05/2007

Crónica de una fuga (2006). Αργεντίνικη ταινία σε σκηνοθεσία Adrián Caetano. Με τους Rodrigo De la Serna, Pablo Echarri, Nazareno Casero. Διάρκεια 103’. Ελληνικός τίτλος: Το Χρονικό Μιας Απόδρασης.
Ο τερματοφύλακας μιας μικρής αργεντίνικης ομάδας συλλαμβάνεται και φυλακίζεται ως αντιστασιακός από την αργεντίνικη χούντα. Μην αντέχοντας τα βασανιστήρια, ο ίδιος και οι 3 συγκρατούμενοί του θα προσπαθήσουν να αποδράσουν.

Ich bin die Andere (2006). Γερμανική ταινία σε σκηνοθεσία Margarethe von Trotta. Με τους Katja Riemann, August Diehl, Armin Mueller-Stahl. Διάρκεια 104’. Ελληνικός τίτλος: Είμαι η Άλλη Γυναίκα.
Ένας νεαρός γνωρίζει μια κοπέλα που του τραβάει το ενδιαφέρον. Και ενώ ξέρει γι’ αυτήν μόνο το επάγγελμά της (δικηγόρος), στην προσπάθειά του να μάθει περισσότερα για την ίδια, βρίσκει ότι δουλεύει ταυτόχρονα ως πόρνη και ότι κρύβει περισσότερα από όσα δείχνει.


The Hitcher (2007). Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Dave Meyers. Με τους Sean Bean, Sophia Bush, Zachary Knighton. Διάρκεια 83’. Ελληνικός τίτλος: Το Ωτοστόπ του Τρόμου.
Ζευγάρι σταματάει στο σήμα αγνώστου για ωτοστόπ και δέχεται να τον βοηθήσει. Γρήγορα αντιλαμβάνονται ότι είναι πολύ επικίνδυνος και ενώ φαίνεται να τον ξεφορτώνονται εύκολα, ο ίδιος δεν θα σταματήσει αν δεν πάρει την εκδίκησή του.


Home of the Brave (2006). Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Irwin Winkler. Με τους Samuel L. Jackson, Jessica Biel, Christina Ricci. Διάρκεια 105’. Ελληνικός τίτλος: Οι Σημαδεμένοι.
Τρεις στρατιώτες αγωνίζονται να επανενταχθούν κοινωνικά και να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή μετά τα ψυχικά τραύματα που τους άφησε ο πόλεμος του Ιράκ.



Daisy (2006). Κορεατική ταινία σε σκηνοθεσία Wai Keung Lau. Με τους Woo-sung Jung, Ji-hyun Jun, Sung-jae Lee. Διάρκεια 110’.
Ένας πληρωμένος δολοφόνος και ένας ντετέκτιβ-πράκτορας της Ιντερπόλ ερωτεύονται την ίδια γυναίκα, μια ζωγράφο που αναζητά την τύχη της στους δρόμους του Άμστερνταμ. Σε μια άτυχη στιγμή η κοπέλα χάνει την φωνή της και όσο ο δολοφόνος δένεται μαζί της, τόσο δυσκολεύεται να της πει την αλήθεια για την δουλειά του.

Σαν να ήμουν εκεί...

Απλώς κλείνω τα αυτιά στην χλιαρή υποδοχή του My Blueberry Nights στις Κάννες και περιμένω. Μα είναι δυνατόν να συνεχίζουν να γράφουν με αυτόν τον τρόπο για τον Καρ-Γουάι, έχοντας δει ότι ΟΛΕΣ τις ταινίες του ωριμάζουν μέσα σου και μετατρέπονται σε αριστουργήματα σε κάθε επόμενη προβολή; Σκεφτείτε και θυμηθείτε το 2046 (τι έγραφαν για αυτό στις Κάννες, ασυνάρτητο και χαμένο, άστοχα σχόλια), πόσο καλύτερο είναι κάθε φορά που το βλέπουμε;

"[...]"Blueberry" echoes the director's biggest hit, "In the Mood for Love," in its moody melancholy, claustrophic settings and highly decorative shooting style. But while the actors' dialogue delivery is perfectly natural, the aphoristic philosophical nuggets Wong favors sound banal and clunky in this context, leaving the film thematically in the shallow end of the pool. Additionally, the road movie potential of the film's second half feel significantly under-realized.[...]"
Variety

"[...]Over the past 15 years, the Hong Kong director Wong Kar-wei has established himself as one of the most vital and distinctive talents in world cinema. But he loses his way badly on his first English language outing, an American road movie that relegates him to the role of a passive, swooning tourist amid a blur of neon signs, smoky bars and open freeways. Admittedly, My Blueberry Nights doesn't quite go so far as to feature a gum-chewing hitchhiker, or a Native American spouting soulful wisdom. But the rest of the genre tropes are all trotted out with a woozy abandon.[...]"
Guardian

"[...]This cool and cerebral film could be a hot arthouse item. But despite a cast headed by songstress Norah Jones -- in an auspicious acting debut -- Jude Law, David Strathairn, Rachel Weisz and Natalie Portman, the film is unlikely to move beyond the art house in North America. It may achieve greater boxoffice success in Europe and certain Asian markets.[...]"
The Hollywood Reporter

"[...]Mediocre and old fashioned are not words associated with Wong Kar Wai's work ("Happy Together," "In the Mood for Love," "2046"), and yet they quite accurately describe his first foray into genre cinema, in this case a road movie, femme-dominated, shot entirely shot in the U.S. [...] Neither exciting nor disappointing, "My Blueberry Nights" is sharply uneven.[...]"
Emanuel Levy

Oldboy (2003), του Chan-wook Park

Τον Chan-wook Park τον γνώρισα στο φεστιβάλ «Νύχτες Πρεμιέρας» με το αριστούργημά του “Sympathy for Mr. Vengeance” και, λίγο αργότερα, πολύ εντυπωσιασμένος από την δουλειά του αυτή, ανακάλυψα και το “ J.S.A.: Joint Security Area” ένα φιλμ που κινείται προκλητικά χαμηλότερα από το “Sympathy” και, το ίδιο προκλητικά, υψηλότερα από το 90% των ταινιών που βλέπω κάθε χρόνο. Κατάφερα να βρω επίσης ένα υπέροχο φιλμάκι μικρού μήκους του, το “Judgement”, που γύρισε το 1999, αλλά θα πούμε για όλα αυτά (και την υπόλοιπη δουλειά του) σε ένα αφιέρωμα όταν δω το “ I'm a Cyborg, But That's OK”, ίσως μέσα στην εβδομάδα.

Λατρεύω όταν οι ταινίες ισορροπούν τόσο σταθερά ανάμεσα στα θέματά τους, όπως κάνει το Oldboy. Με το ένα πόδι στο γνήσιο μελόδραμα και με το άλλο σε μια ακραία, αλλά όχι παλπ, βία, το φιλμ του Παρκ σηκώνει στις πλάτες του ταυτόχρονα και μία δεκαετία κινηματογράφου, καθώς προσωπικά την κατατάσσω στις καλύτερες ταινίες της περιόδου. Και για τον ίδιο είναι ένα στοίχημα με εις βάρος του πιθανότητες, που κερδίζει με το παραπάνω, διαλύοντας κάθε αμφιβολία, δίνοντάς μας αυτό το στιβαρό μοντέρνο νουάρ, με την κλιμάκωση και την κορύφωση αρχαιοελληνικής τραγωδίας. Πόσο δύσκολα μπορείς να συγκρατήσεις ένα χειμαρρώδες σενάριο εκδίκησης και την οργή που έχεις χτίσει εσωτερικά του χαρακτήρα σου; Ενός χαρακτήρα που βρίσκεται ξαφνικά φυλακισμένος σε ένα δωμάτιο με ένα κρεβάτι και μία τηλεόραση(!), μια «όμορφη» φυλακή, αδυνατώντας να κατανοήσει τί είναι αυτό που τον οδήγησε εκεί. Να τρώει το γεύμα που του περνάνε από το κάτω μέρος της απροσπέλαστης πόρτας που σφραγίζει την φυλακή του – και ποιός του το δίνει; Ίσως αυτός που του καθαρίζει το δωμάτιο όταν αυτό γεμίζει με εκείνο το παράξενο αέριο και πέφτει αναίσθητος. Και που όταν ξυπνήσει θα είναι πάλι περιποιημένο κι αυτός με ένα νέο κούρεμα, ξυρισμένος και καθαρός. Αλλά θα παραμένει φυλακισμένος.

Ο Ο-Ντε-Σου μετά από 15 χρόνια προσπάθειας όμως, αποδρά μόνος του με τα ερωτήματά του αναπάντητα: Ποιός τον φυλάκισε; Γιατί; Κι ό,τι κι αν ήταν αυτό που έκανε, άξιζε 15 χρόνια; Έχει μόλις λίγες μέρες για να βρει τις απαντήσεις, να ζήσει ή να δράσει, όπως δεν έκανε τόσο καιρό.

Ο Παρκ είναι μεγάλος σκηνοθέτης και τα βγάζει πέρα. Ο ήρωάς του ζει τα τελευταία 15 χρόνια γνωρίζοντας τον κόσμο από την τηλεόραση. Ζωή γι’ αυτόν σημαίνει μιλένιουμ στο κέντρο της Σεούλ, γκολ για την κορεατική ομάδα ποδοσφαίρου, εκλογή του νέου Προέδρου, ένα γυναικείο χορευτικό σόου που του λυγίζει την αξιοπρέπεια. Ζωντανός γι’ αυτόν είναι αυτή η μικρογραφία που κινείται στις 20 ίντσες που τον συντροφεύουν. Γι’ αυτό μια από τις πρώτες σκηνές του Ο-Ντε-Σου στον έξω κόσμο, όπου πρώτο του μέλημα είναι να χωθεί βίαια στο πρώτο εστιατόριο και να παραγγείλει «κάτι ζωντανό», αποκτά τέτοια δύναμη. Δεν θέλει να ικανοποιήσει την βιοποριστική ανάγκη του για τροφή, αλλά να καταβροχθίσει την ίδια τη ζωή, αυτή που στερήθηκε 15 χρόνια και που τώρα θα μπουκωθεί, προσπαθώντας να τα βάλει με τον χρόνο- τι ειρωνεία!

Τα όπλα του Παρκ είναι φανερά. Το αιχμηρό του χιούμορ που διαλύει ολοκληρωτικά κάθε διάθεση φορτωμένου δράματος, το σοβαρό του σεναρίου του που δεν αφήνει περιθώρια στον χαβαλέ της ακραίας βίας του και το γεγονός ότι ο ο ίδιος τολμά. Να εκθέσει πέραν των ορίων τον ήρωά του με αυτή την αριστοτεχνική κλιμάκωση της κατάστασής του, να ισορροπεί στις επιλογές του να συνεχίσει να ζει ή να ακολουθήσει την λογική του εμμονή κι αδυναμία να αναζητήσει τις απαντήσεις, να βυθιστεί στο παιχνίδι που του έστησαν, να σκεφτεί και να αναλύσει την παραμικρή κίνηση της ζωής του, ρισκάροντας, μεταξύ άλλων, την ψυχική του υγεία. Και τέλος η ατομική του βόμβα, ο σαρωτικός Min-sik Choi, μια ερμηνεία εξωπραγματική, ένας ποταμός έκφρασης συναισθημάτων, πονάει, υποφέρει, γελάει ειρωνικά κι εμείς τον ακολουθούμε - ακουσίως. Μας τραβάει. Μας σέρνει.

Όσο ο Ο-Ντε-Σου (κι εμείς μαζί του) ταιριάζει όλο και περισσότερα κομμάτια σε αυτό το εφιαλτικό παζλ τόσο οι απαντήσεις γίνονται πιο τρομακτικές, καθώς το ΠΟΙΟΣ απαντάται γρήγορα και ευτελίζεται αλλά το ΓΙΑΤΙ παραμένει. Και γίνεται πιο αρρωστημένο, ένα πρωτοφανές σοκ που ο Παρκ έχει χτίσει τόσο πειστικά με την αφήγησή του, που σκάει στα μούτρα και του πιο υποψιασμένου θεατή με το ωστικό κύμα που προκαλεί.

Το φιλμ είναι τόσο κουλ στυλιζαρισμένο, με σκηνές που καρφώνονται στο νου του θεατή και με ένα υπέροχο σάουντρακ βαλς ανακατεμάτων, αποτέλεσμα μοναδικό. Η σκηνή με το τρίλεπτο μονοπλάνο όπου ο Ο-Ντε-Σου συνθλίβει, κινηματογραφική αδεία, μια ολόκληρη συμμορία σε έναν στενό διάδρομο, με ένα μαχαίρι μονίμως καρφωμένο στην πλάτη του είναι η χαρακτηριστικότερη, αλλά όχι η μοναδική σκηνή ανθολογίας , ένας ακόμη άσσος από το μανίκι του Παρκ. Το Oldboy παραμένει μια retinal ηδονή, αλλά ο δημιουργός του δίνει στο φαινομενικά τετριμμένο θέμα της εκδίκησης μια σεμιναριακή προσέγγιση άνευ προηγουμένου. Και κάθε φορά που θα βλέπουμε το Oldboy, θα γυρίζουμε με απορία το κεφάλι: Πώς διάολο έχασε τον Χρυσό Φοίνικα από το ανεκδιήγητο Φαρενάιτ 9/11 ;;;

...την (τρίτη) μάνα τους.

Όλες οι μητέρες του κόσμου γιορτάζουν σήμερα, εκτός από μία.

Τί θα γίνει με αυτό το θέμα; Περιμένουμε.

Update.

Παρουσίαση DVD: La Double Vie de Véronique

2 DVD, περιοχής 1, NTSC.
The Criterion Collection, spine #359

Transfer:
1.66 Original Aspect Ratio
Average Bitrate: 6.30 mbps
NTSC 720x480 29.97 fps
Ήχος:
Γλώσσα: Γαλλικά/Πολωνικά Dolby Digital 2.0 Stereo

Το πακέτο της Criterion, είναι από τα πλέον προσεγμένα της, ούτως ή άλλως άψογης, εταιρίας, με ένα digipack που κόβει την ανάσα. Στην πρώτη θήκη θα βρείτε την μία πλευρά ανοιχτή και θα διακρίνετε το συνοδευτικό βιβλιαράκι (που θα μπορούσε να πωλείται αυτόνομο!) και την εσωτερική θήκη των δίσκων.

Αναλυτικά, οι δίσκοι περιέχουν:

Δίσκος 1:

• Το Φιλμ, με τη νέα και βελτιωμένη δουλεία στην μετάφραση και τους υπότιτλους
• Hχητικός σχολιασμός από την Annette Insdorf, συγγραφέα του βιβλίου “Double Lives, Second Chances: The Cinema of Krzysztof Kieslowski”
• "The U.S. Ending", ένα εναλλακτικό φινάλε, διάρκειας 05’16’’
• "Factory", μικρού μήκους ταινία του Κισλόφσκι, παραγωγής 1970 και διάρκειας 17’56’’
• "Hospital", μικρού μήκους ταινία του Κισλόφσκι, παραγωγής 1976 και διάρκειας 20’48’’
• "Railway Station", μικρού μήκους ταινία του Κισλόφσκι, παραγωγής 1980 και διάρκειας 13’05’’
• “Musicians", μικρού μήκους ταινία από τον δάσκαλο του Κισλόφσκι, τον Kazimierz Karabaszby , παραγωγής 1958 και διάρκειας 10’17’’

Δίσκος 2:

• “Kieslowski Dialogue”, ντοκυμαντέρ παραγωγής 1991, περιέχει συνέντευξη με τον σκηνοθέτη και σπάνιο αρχειακό υλικό με σκηνές από τα γυρίσματα και τα παρασκήνια της ταινίας, διάρκειας 54’22’’.
• “1966-1988: Kieslowski, PolishFilmmaker", ντοκυμαντέρ παραγωγής 2005, που ακολουθεί την πορεία του σκηνοθέτη στην Πολωνία, από τις μέρες που σπούδαζε ως τα γυρίσματα της Διπλής Ζωής της Βερόνικα, διάρκειας 30’52’’.
• Συνέντευξη σε βίντεο, παραγωγής 2006 με τον διευθυντή φωτογραφίας του φιλμ SławomirIdziak, διάρκειας 24’14’’.
• Συνέντευξη σε βίντεο, παραγωγής 2006 με τον συνθέτη της μουσικής του φιλμ ZbigniewPreisner, διάρκειας 21’12’’.
• Συνέντευξη σε βίντεο, παραγωγής 2005 με την πρωταγωνίστρια IrèneJacob, διάρκειας 16’42’’.

Στο συνεδευτικό βιβλιαράκι 64 σελίδων υπάρχουν:

• Cast
• Credits
• "Through the Looking Glass", κείμενο από τον κριτικό ταινιών Jonathan Romney
• “The Forced Choice of Freedom", κείμενο του Slavoj Zizek
• "Kieslowski's Muse", κείμενο από τον κριτικό ταινιών Peter Cowie
• "Pure Emotions: The Double Life of Veronique", απόσπασμα από το βιβλίο “Kieslowski on Kieslowski”.
• Πληροφορίες για το transfer
• Ευχαριστίες
• Acknowledgements
• Credits για την παραγωγή του DVD της Criterion

Το DVD προσφέρει προαιρετικούς αγγλικούς υπότιτλους, σε καινούρια, προσεγμένη μετάφραση του John Gudelj.

Η ταινία παρουσιάζεται στο αυθεντικό της κάδρο 1.66:1, σε αναμορφικό transfer και η δουλειά που έχει γίνει είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Τεράστιο βάθος χρωμάτων, σωστή αντίθεση, κανένα ίχνος θολούρας, τα επίπεδα του κόκκινου βρίσκονται στο σωστό ύψος. Οποιοδήποτε ψεγάδι του φιλμ έχει εξαφανιστεί σε αυτό το DVD. Ο Ίζντιακ μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος, καθώς η διαύγεια φτάνει σε υψηλά επίπεδα.

Η εταιρία κράτησε την αυθεντική ηχητική μπάντα των δύο καναλιών για την ταινία, προσπερνώντας το επεξεργασμένο 5.1 που ενδεχομένως να χάλαγε την αισθητική της. Ο στερεοφωνικός ήχος παρόλα αυτά έχει επεξεργαστεί, καθαρίσει και ακούγεται κρυστάλλινος.

Η τιμή του πακέτου είναι στα 25-28 δολλάρια στα διαδικτυακά καταστήματα.

Screenshots:



















































Πηγές:
www.dvdbeaver.com
www.imdb.com
www.criterionco.com